Rusłan Szoszyn: Wystarczy demagogii. Pora wyciągnąć Poczobuta z łagru

Wówczas Andrzej Poczobut nie wyszedł z więzienia tylko dlatego, że nie chciał opuszczać Białorusi. Wtedy nie wiedział, że zostanie skazany na osiem lat łagru i że sprawa jego uwolnienia na długo utknie w martwym punkcie. Nie mógł też wiedzieć, że nadejdzie wielka wojna w Europie i wywróci naszą rzeczywistość do góry nogami. Ale to nie oznacza, że sprawę uwolnienia Andrzeja trzeba odłożyć na „lepsze czasy”, bo niestety mogą nadejść czasy jeszcze gorsze.

Andrzej Poczobut wierzy, że Polska o nim nie zapomni

Dobrze, że szef polskiej dyplomacji Radosław Sikorski przypominał ostatnio Łukaszence, że kwestia otwarcia przejść granicznych z Białorusią zależy też m.in. od uwolnienia Poczobuta. Obawiam się jednak, że dyktator chce czegoś więcej. Na przykład gestów czy wizyt na Białorusi polskich polityków, które obnażyłyby naszą bezradność wobec jego dyktatury i naraziły na pewne straty wizerunkowe obecną ekipę rządzącą w Polsce. Chciałbym się mylić, ale uwolnienie Poczobuta tak czy inaczej będzie wiązało się z podjęciem trudnych decyzji politycznych. Ważne jest, by sprawą tą zająć się ponad podziałami, bo chodzi o ratowanie życia człowieka.

Czytaj więcej

Polityka

Sikorski: Otwarcie przejść granicznych z Białorusią? Zależy od uwolnienia Poczobuta

W rozmowie z opozycyjnym białoruskim portalem Zerkalo minister spraw zagranicznych Radosław Sikor...

Od kilkunastu lat znam Andrzeja Poczobuta, byłem u niego w domu w Grodnie, miałem zaszczyt poznać jego rodzinę. I każdy, kto zna Andrzeja osobiście, potwierdzi, że świat polskiej polityki zawsze był dla niego obcy. Jego Rzeczpospolita jest nad Niemnem – odważna, solidarna, dumna. Jego bohaterowie spoczywają na tamtejszych cmentarzach, oddali życie za Polskę, która po 1939 roku nigdy tam nie powróciła. Dla wielu Polaków Andrzej też jest bohaterem. Tuż przed aresztowaniem nie wyjechał z Białorusi, bo walczył o prawdę i przetrwanie tam resztek polskości. Bo wierzył, że Polska o nim nie zapomni.