„O północy w Paryżu”

To najradośniejszy obraz Woody'ego Allena od lat. Filmowa czysta przyjemność. Zachęta do wyciskania z życia, ile się da, bez gdybania, jak dobrze jest wszędzie tam, gdzie nas nie ma. I fantastyczna intelektualna rozrywka, jakich niewiele we współczesnym kinie.

Publikacja: 29.03.2013 14:47

"O północy w Paryżu"

"O północy w Paryżu"

Foto: kino świat

"O północy w Paryżu" pokaże w sobotę o 20.15 Canal+. Przypominamy recenzję Anny Kilian z 25 sierpnia 2011 r.

Czytaj też - Mądry sceptycyzm Allena

Zobacz fotosy z filmu

Docenili go widzowie na całym świecie – komedia „O północy w Paryżu" okazała się najbardziej kasową z całego dorobku reżysera.

Czytaj recenzje filmowe

Najwyraźniej zakochanych w Paryżu są miliony, czemu nie można się dziwić. W dodatku reżyser zabiera głównego bohatera i nas w podróż do lat 20., gdy w stolicy Francji powstawało wszystko, co najważniejsze dla kultury i sztuki ubiegłego wieku. Gil jedzie tam z narzeczoną Inez i jej zamożnymi rodzicami snobami.

Młoda para jest niedobrana. Przyziemna Inez jest antypatyczną materialistką, a Gil, hollywoodzki scenarzysta marzący o karierze pisarskiej, uroczym romantykiem rozkochanym w modernizmie. Tych dwoje wręcz nie powinno się ze sobą związać. Na szczęście los zaoferuje Gilowi propozycje romansów z dwiema kobietami. Współczesną mu Gabrielle i Adrianą, którą spotka, cofając się do początku XX wieku.

Pewnego wieczoru, gdy narzeczeni spędzają czas osobno, przed wstawionym Gilem pojawia się samochód. Rozbawieni pasażerowie – Zelda i Scott Fitzgeraldowie – zabierają go do kawiarni i przedstawiają Hemingwayowi, przemawiającemu zdaniami wziętymi żywcem ze swojej ultramęskiej prozy. Oszołomiony Gil jest w siódmym niebie. Następnego dnia o północy znów idzie w to samo miejsce, pragnąc, by magia ponownie zadziałała. Coraz bardziej oddala się od Inez zajętej zakupami i coraz mocniej wsiąka w Paryż ery jazzu, spotykając m.in. Bunuela, Dalego, Picassa, Gertrudę Stein i innych.

Allen nie tłumaczy przenoszenia się w czasie i nie wyjaśnia, czy Gil naprawdę kogoś spotyka, czy tylko wyobraża to sobie. To niepotrzebne, Paryż retro jest bowiem tak bogatą, błyskotliwą i zabawną mozaiką, że wszelka logika jest tu zbędna. Wystarczy wygodnie usiąść i dać się ponieść talentowi mistrza i jego ekipy oraz aktorów tworzących wyraziste postaci i epizody – Wilsona, Cotillard, Bates, Brody'ego i innych.

USA 2011, reż. Woody Allen, wyk. Owen Wilson, Rachel McAdams

 

Film
Oscary 2025: Są nominacje. Na liście „Dziewczyna z igłą”
Materiał Promocyjny
Suzuki Vitara i Suzuki Swift ponownie w gronie liderów rankingu niezawodności
Film
Jakie filmy w konkursie w Berlinie? Poznaliśmy tytuły
Film
„Świt Ameryki”, czyli czas apokalipsy
Film
Znany pisarz chce odwołania Oscarów. „Neron grał, gdy Rzym płonął”
Materiał Promocyjny
Warta oferuje spersonalizowaną terapię onkologiczną
Film
Trump chce przywrócić wielkość Hollywood. Powołał doradców
Materiał Promocyjny
Najlepszy program księgowy dla biura rachunkowego