Morze istniejące na obszarach dzisiejszej Sahary miało ok. 50 metrów głębokości i zajmowało powierzchnię ok. 3 tys. km2. Morze znajdowało się na terenie, na którym dziś znajduje się największa na świecie pustynia.
Osad morski, który pozostał na tych terenach, zawiera skamieliny, które pozwoliły naukowcom stworzyć obraz organizmów żywych, zamieszkujących ten region od 100 do 50 milionów lat temu.
Jak czytamy w "The Guardian" w tym okresie piaszczyste dziś północne Mali wyglądało "bardziej jak współczesne Portoryko" - twierdzi Maureen O'Leary, paleontolog kierująca pracami zespołu badawczego rekonstruującego wygląd organizmów żywych zamieszkujących w przeszłości ten obszar.
Przez ok. 50 mln lat w istniejącym na terenie dzisiejszej Sahary morzu miały występować mierzące ok. 1,6 metra okonie, ponad 12-metrowe węże morskie i 1,2-metrowe ryby z rzędu Pycnodontiformes. Naukowcy uważają na tej podstawie, że w późnej Kredzie i wczesnym Paleogenie zwierzęta doświadczały gigantyzmu.
Biolodzy zajmujący się ewolucją od dawna dyskutowali o zjawisku wyspowego gigantyzmu, dotyczącego gatunków, które żyły na niewielkich wyspach i czasem osiągały olbrzymie rozmiary, prawdopodobnie ze względu na to, że miały dostęp do dużej ilości żywności lub nie były zagrożone przez drapieżniki.
