Według Wikipedii praca didżeja polega na „miksowaniu muzyki w taki sposób, żeby publiczność mogła tańczyć bez przerw między utworami. Najczęściej zwalnia lub przyspiesza utwory, sprowadzając je do jednakowego tempa, a następnie nakłada początek kolejnego utworu na koniec poprzedniego (miksuje) dla uzyskania bardzo płynnego przejścia między nimi".
Podobnie pracę didżeja opisał Sąd Najwyższy w wyroku z 5 marca 2002 r. (sygn. akt II KKN 341/99). Stwierdził, że polega ona na „wyborze, zestawieniu i zespoleniu w jedną całość kilku dzieł lub ich fragmentów, przy równoczesnym dokonaniu pewnych zmian w rytmice, tempie bądź stopniu melodyjności utworów (...) może dochodzić do przesunięcia akcentów w aranżacji utworu z partii jednego instrumentu na inny, zmiany tempa lub powtórzenia określonych tematów muzycznych".
W wyroku tym SN zakwalifikował didżeja, który stworzył takie zestawienie, jako „twórcę utworu zależnego" i wskazał art. 2 pr. aut. jako podstawę nabycia praw do takiego utworu. Wyjaśnił, że „w literaturze podkreślano, iż takie dzieło muzyczne jest dziełem zależnym. Określano je mianem „wiązanki utworów" lub „wiązanki melodii". Praca didżeja polega tu na wyborze, zestawieniu i zespoleniu kilku dzieł lub ich fragmentów, przy równoczesnych zmianach w rytmice, tempie bądź melodyjności utworów. Taki rodzaj pracy nie może być uznany w świetle prawa autorskiego za działalność rutynową, szablonową, nieupoważniającą do ubiegania się o autorskoprawną ochronę. Element twórczości znajduje odbicie już w samym planie – układzie, w zestawieniu poszczególnych utworów.
Trzeba jednak zwrócić uwagę, że zgodnie art. 2 ust. 2 pr. aut. „rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego".
W praktyce didżeje działają na podstawie licencji generalnych organizacji zbiorowego zarządzania. Zazwyczaj zatrudniające ich kluby mają podpisane umowy z ZAiKS , SAW, STOART i ZPAV, a sam didżej posiada specjalną licencję umożliwiającą zwielokrotnianie legalnie nabytych egzemplarzy nagrań utworów i agregowanie ich w łatwo dostępnych plikach cyfrowych na komputerze.