Wyrok WSA w Krakowie potwierdza z jednej strony dotychczasowe orzecznictwo, ale z drugiej wyraźnie chroni wartość, jaką jest zróżnicowanie usług komunalnych i kosztów ich prowadzenia. Równy dostęp przedsiębiorców do infrastruktury publicznej – w tym przypadku przystanków autobusowych i dworca – jest kluczowy z punktu widzenia gospodarki komunalnej z dwóch powodów. Nie tylko gwarantuje efektywne wykorzystanie infrastruktury komunalnej dla mieszkańców, ale także zapewnia konkurencyjność i różnorodność świadczonych usług. W przypadku transportu publicznego niezależnie od równości dostępu do przystanków i dworców autobusowych istotny jest niedyskryminacyjny charakter ich wykorzystania przez przewoźników i operatorów usług transportowych. W niniejszej sprawie kluczowa była ocena uchwały pod kątem jej dyskryminacyjnego charakteru. Dla wyliczenia opłat od środków transportu rozróżniono dwa rodzaje autobusów – małe i duże, co przenosi się na wysokość wnoszonych od nich opłat. Podobne rozróżnienie powinno dotyczyć innych danin publicznych, które po stronie przewoźnika lub operatora składają się na szeroko rozumiane koszty prowadzenia działalności transportowej. Sąd słusznie zakwalifikował równe stawki opłat jako „dyskryminacyjne", tj. wywołujące odmienne konsekwencje u przedsiębiorców dysponujących małymi i dużymi autobusami. Sąd przeprowadził ocenę efektywności wykorzystania różnych autobusów z punktu widzenia gminy, ale także przedsiębiorcy kalkulującego koszty.
