Urodził się i kształcił w Warszawie. Na Wołyń wyjechał jako nauczyciel Liceum Krzemienieckiego Ludwik Gronowski szybko stał się jednym z najwybitniejszych fotografików w tym środowisku. Mimo że wyrósł z tradycji fotografii piktorialnej, dążenie do osiągnięcia efektów malarskich nie było dla niego najważniejsze. Bardziej pociągała go fotografia eksperymentalna, więc nieustannie poszukiwał nowych tematów i ujęć.
Był mistrzem portretu, wykonywanego w atelier. Swobodnie operował sztucznym światłem, Jego portrety nie tylko oddają osobowość modela, ale wyróżniają się niespotykaną wcześniej ekspresję. Widać to również w serii jego intrygujących autoportretów.