Teraz posłowie PiS chcą przekazać manuskrypt Węgrom. Zdaniem wnioskodawców „przekazanie Kodeksu na rzecz Węgier pozwoli wyrazić wdzięczność Narodu Polskiego i odwzajemnić gest przyjaźni Narodu Węgierskiego, jaki stanowiło podarowanie stronie polskiej pozłacanej zbroi dziecięcej króla Zygmunta II Augusta, pozostającej w zbiorach i pod zarządem Węgierskiego Muzeum Narodowego".

Zadziwiające jest to, że wnioskodawcy stwierdzają, że zabytek co prawda stanowi cenny eksponat w polskich zbiorach, „jednakże nie ma ścisłego związku z historią Polski, natomiast dla Węgier pozostaje szczególnie cennym świadectwem dziedzictwa kulturowego".

Dzisiaj wiemy, że to sami Węgrzy zabiegają o manuskrypt, a premier Mateusz Morawiecki realizuje ich wolę. Prawie rok temu na Zamku Królewskim na Wawelu premier Viktor Orbán przekazał Morawieckiemu renesansową zbroję młodego Zygmunta II Augusta. Warto zaznaczyć, że zbroja została przekazana z wiedeńskich zbiorów do Muzeum Narodowego w Budapeszcie na mocy decyzji sądu arbitrażowego z 1933 r. Była rzekomą własnością króla Węgier Ludwika II Jagiellończyka. W rzeczywistości jednak doszło do pomyłki – co wykazał w 1939 r. znawca broni Bruno Thomas.

Zbroję zamówił w 1533 r. król Czech i Węgier Ferdynand I z okazji zaręczyn córki Elżbiety z trzynastoletnim Zygmuntem Augustem. To oznacza, że Polska od dawna powinna zabiegać o jej restytucję, także podejmując kroki prawne. Nie słyszałem, aby takie kroki podejmowało Ministerstwa Kultury.

Znamienne, że w trakcie uroczystości na Wawelu premier Orbán, uprzedzając zarzut, stwierdził: „nie byliśmy paserem, tylko nie wiedzieliśmy".

Czyżby polityka wzięła górę nad działaniem w interesie polskiego dziedzictwa i racji stanu? No bo trudno oprzeć się wrażeniu, że wymiana skarbów służy tylko pieczętowaniu sojuszu politycznego Morawieckiego i Orbána.