Sprawa Gazy: Polska nie powtórzy irackiego błędu

Andrzej Szejna, wiceszef MSZ odpowiedzialny za Bliski Wschód, stawia w rozmowie z „Rzeczpospolitą” sprawę jasno: „Jeżeli nie chcemy, aby decyzje o losie Ukraińców były podejmowane bez ich udziału, nie możemy pozwolić, aby w taki sposób byli traktowani Palestyńczycy. Każdy naród powinien zachować suwerenność. Polska została jej pozbawiona w Jałcie. Teraz powinniśmy bronić tego prawa dla innych jak niepodległości” – podkreśla. I dodaje: „Polska stoi na stanowisku rezolucji ONZ powołującej dwa niepodległe państwa: Izrael i Palestynę”.

Czytaj więcej

Polityka

Marzenia Trumpa o riwierze na gruzach Gazy

Amerykański prezydent zszokował wszystkich. Tym razem planem przejęcia Strefy Gazy pod kontrolę USA i wysiedleniem ludności palestyńskiej .

To radykalne odejście od polityki naszego kraju z przeszłości – w 2003 roku Polska od razu zgłosiła się do udziału w interwencji w Iraku, choć jak podkreślał ówczesny sekretarz generalny Narodów Zjednoczonych Kofi Annan, była ona nielegalna, bo podjęta wbrew uchwałom Rady Bezpieczeństwa. Wojna wywołana przez George’a Busha kosztowała Amerykę tyle, co Niemcy zjednoczenie kraju. Ale skończyła się dla Waszyngtonu katastrofą: położyła kres dominacji Amerykanów nad światem po rozpadzie Związku Radzieckiego i umocniła wpływy Iranu na Bliskim Wschodzie. 

Pomysł Trumpa na Strefę Gazy oznacza aprobatę dla zmiany siłą granic przez Putina

Dziś obawy wyrażone przez Andrzeja Szejnę wcale nie są akademickie. Wizja Trumpa przejęcia przez Amerykę Strefy Gazy oznacza de facto aprobatę dla metody zmiany granic, którą stosuje Władimir Putin. Może to być wstęp do dogadania się Waszyngtonu z Kremlem ponad głowami Ukraińców. Jeśli efektem byłoby przejęcie przez Rosję faktycznej kontroli nad całą Ukrainą, nasz kraj stanąłby przed egzystencjalnym zagrożeniem. 

Czytaj więcej

Polityka

80. rocznica wyzwolenia Auschwitz: Netanjahu obawia się aresztowania

Żydzi stanowili zdecydowaną większość ofiar największego obozu koncentracyjnego III Rzeszy. Ale wiele wskazuje na to, że na najbliższej, okrągłej rocznicy jego wyzwolenia z udziałem byłych więźniów, Izrael będzie reprezentować tylko szef dyplomacji Gideon Saar.

Polska od dawna dystansuje się od polityki Beniamina Netanjahu wobec Palestyny. Po masowym mordzie dokonanym przez Hamas na Izraelczykach 7 października 2023 roku i rozpoczęciu pacyfikacji Strefy Gazy, której ofiarą padło do dziś wedle źródeł palestyńskich 47 tys. osób, do państwa żydowskiego nie pojechał żaden przedstawiciel naszego kraju, nawet na poziomie wiceministra. To pozostaje w ostrym kontraście do stanowiska Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii czy Ameryki Joe Bidena – przywódcy tych państw polecieli na spotkanie z premierem Netanjahu. 

Czytaj więcej

Publicystyka

Bogusław Chrabota: Donald Trump czystkami w Strefie Gazy funduje Amerykanom nowy Afganistan

Mogłoby się wydawać, że prezydenci USA poparzyli sobie paluchy przy próbach porządkowania Bliskiego Wschodu na tyle dużo razy, że więcej tego nie zrobią. Dlatego takim szokiem dla świata jest plan/propozycja (w sumie nie wiadomo) Donalda Trumpa wobec Strefy Gazy.

Podobnie jest z wypełnieniem postanowienia Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) o zatrzymaniu Netanjahu z powodu pacyfikacji Strefy Gazy. Wiceszef MSZ Władysław Bartoszewski powiedział w grudniu „Rz”, że nasz kraj jest zobowiązany do respektowania decyzji haskiego trybunału. Zrozumiano to jako zapowiedź aresztowania Netanjahu, gdyby pojawił się na obchodach 80. rocznicy wyzwolenia Auschwitz. Kilka tygodni później Donald Tusk zapowiedział, że z tej okazji może przyjechać do Polski każdy przedstawiciel Izraela. Premier najwyraźniej nie chciał wchodzić w otwartą konfrontację z bliskim sojusznikiem Trumpa, którym jest szef izraelskiego rządu. Jednak dziś sprawa pozostaje otwarta: dopiero gdyby Netanjahu pojawił się w Polsce, Tusk podjąłby decyzję o zatrzymaniu go lub nie. 

W kręgu Tuska żywe są nadzieje, że Trump nie przyjedzie przed wyborami prezydenckimi do Polski

Na korytarzach MSZ powtarza się obrazowe ujęcie takiej polityki, po jakie miał sięgnąć Radosław Sikorski: Polska niczym okręt podwodny powinna zanurzyć się na głębokość peryskopową. A więc zejść z pola widzenia Waszyngtonu, choć jednocześnie obserwować, co się dzieje.

Kluczowe są tu wybory prezydenckie. W rządzie żywe są obawy, że tuż przed głosowaniem nad Wisłą mógłby pojawić się Trump, aby wesprzeć kandydata PiS. Okazją mógłby być szczyt Trójmorza, który chce zorganizować w kwietniu Andrzej Duda. Czy jednak przywódca USA postawi na ustępującego polskiego prezydenta oraz kandydata na jego następcę, którego szanse na wygraną maleją? W kręgu premiera mają nadzieję, że tak się nie stanie. 

Czytaj więcej

Publicystyka

Jacek Nizinkiewicz: Duda i Tusk szkodzą Polsce stając po złej stronie Netanjahu

Prezydent i rząd gwarantują premierowi Izraela, oskarżonemu przez Międzynarodowy Trybunał Karny o zbrodnie przeciw ludzkości, nietykalność, żeby mógł uczcić w Polsce wyzwolenie Auschwitz-Birkenau, miejsca ludobójstwa. Sytuacja jest niedopuszczalna na wielu poziomach.