Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Nad dachami makiety
Paryż, stolica Francji, wielomilioowa, tętniąca życiem aglomeracja i atrakcja turystyczna. Dla poetów to miasto miłości, dla turystów królestwo francuskiej kuchni, mody i architektury, choć ostatnio również krwawych zamachów terrorystycznych i demonstracji. Mimo swoich problemów ten malowniczy moloch nie przestaje fascynować. Przyjezdnym oferuje trudny do podrobienia klimat, urocze zaułki i nastrojowe bulwary ciągnące się wzdłuż Sekwany.
Tak więc nie przez przypadek dwóch niemieckich projektantów planszówek, Wolfgang Kramer i Michael Kiesling, postanowiło opowiedzieć właśnie o tym mieście. Za pomocą gry „Paris" przenoszą uczestników zabawy do XIX wieku i pozwalają powalczyć o wpływy w roli agentów nieruchomości. Ci zaś podczas zabawy pozyskują pieniądze z banków, kupują budynki i krajobrazy, walczą o zasoby oraz punkty prestiżu i w ten sposób usiłują przejmować kolejne dzielnice. Starannie opisane w instrukcji zasady nie są na szczęście skomplikowane. Wymagają co prawda skupienia, ale okazują się spójne i logiczne. Zaletą gry jest też ograniczony wpływ szczęścia na wyniki zabawy. O sukcesie decydują działania graczy, konkretne decyzje oraz czas ich podjęcia. Dzięki temu każda rozgrywka przebiega w nieco inny sposób.
