W kolejnych opowieściach Kwaśnicka przedstawia następujące po sobie egzystencjalne doświadczenia, które stopniowo kształtują osobowość bohaterki-narratorki: studia, pierwsza korpopraca, zmagania z katolicką wiarą, dziedzictwo rodzinne płynnie łączące się z trudną polską historią XX wieku (Kresy, powojenne przesiedlenia, ziemie odzyskane, komunizm).
Kluczowym momentem wydaje się jednak rozdział poświęcony emigracji, czas, kiedy bohaterka książki po skończonych studiach archeologicznych podejmuje pracę w Anglii. Niewiele jest dzisiaj w polskiej kulturze przedstawień „pokolenia 2004", ludzi, dla których generacyjnym doświadczeniem było otwarcie granic, a w konsekwencji „zmywak" w Niemczech czy Anglii. I choć dzisiaj dominuje obraz tabunów włoskich i hiszpańskich studentów na Erasmusie, zadeptujących chodniki naszych uniwersyteckich miast, to jeszcze dekadę temu kluczowe było jednak otwarcie zachodnich rynków dla polskich absolwentów z dyplomem, którzy nie mieli perspektyw na zatrudnienie w kraju.