Jan Maciejewski: Tysiącletnie królestwo

Jak Artur miał Excalibur, tak Bolesław – Szczerbiec. U boku pierwszego stał Merlin, drugiego – Adalbert. Jednego i drugiego chcieli sprowadzić do siebie Rzymianie; Artura – Senat, a Bolesława Otton III chciał uwieńczyć cesarskim diademem. Obaj oparli się tej pokusie.

Publikacja: 02.05.2024 17:00

Jan Maciejewski

Jan Maciejewski

Foto: Fotorzepa, Robert Gardziński

Był polskim królem Arturem. Jest nim nadal, bo – czego jak czego – ale tego akurat statusu, wyróżnienia, obowiązku nie da się stracić ani zrzec. Nie można przestać być wyczekiwanym. I tym akurat czekaniem – na tego, który był na początku i raz jeszcze zacznie wszystko od nowa – nie sposób się znudzić. Wygna zdrajców, nagrodzi sprawiedliwych, zmiażdży wrogów, otoczy opieką słabych. Właściwie nie marzy się o królu Arturze, władcy powracającym zza Morza, spoza czasu. Tego powrotu, jego samego – pragnie się jak otwarcia okna w gorącym, zatęchłym pomieszczeniu. Jeśli wspólnota polityczna jest jednością, jednym ciałem, to ciało to ma swoje potrzeby. Pragnienie powrotu króla, TEGO króla, jest więc zjawiskiem z zakresu fizjologii politycznej.

Pozostało jeszcze 81% artykułu

Tylko 99 zł za rok czytania.

Tylko teraz! RP.PL i NEXTO.PL razem w pakiecie!
Co zyskasz kupując subskrypcję? - możliwość zakupu tysięcy ebooków i audiobooków w super cenach (-40% i więcej!)
- dostęp do treści RP.PL oraz magazynu PLUS MINUS.
Plus Minus
„Cannes. Religia kina”: Kino jak miłość życia
Plus Minus
„5 grudniów”: Długie pożegnanie
Plus Minus
„BrainBox Pocket: Kosmos”: Pamięć szpiega pod presją czasu
Plus Minus
„Moralna AI”: Sztuczna odpowiedzialność
Materiał Promocyjny
Jak Meta dba o bezpieczeństwo wyborów w Polsce?
Plus Minus
„The Electric State”: Jak przepalić 320 milionów