Aktualizacja: 28.04.2022 21:45 Publikacja: 29.04.2022 17:00
Foto: materiały prasowe
Tym razem Flanagan bierze pod lupę życie australijskiej rodziny, której matecznikiem jest Tasmania.
86-letnia Francie, matka trojga dorosłych dzieci, zbliża się do kresu ziemskiego życia. Wskutek systematycznie pogarszającego się stanu zdrowia zdążyła się na to przygotować – w przeciwieństwie do swoich dzieci. Odejścia matki nie chce przyjąć do wiadomości zwłaszcza Anna i Terzo, których „łączyło niewypowiedziane poczucie winy: w ostatnich latach nie bardzo dbali o matkę, co teraz ciążyło im prawie nie do zniesienia". Anna i Terzo są tymi z rodzeństwa, którym się w życiu powiodło – wyjechali na stałe z Tasmanii. „Byli, jak to się mówi, ustawieni: mieli trochę pieniędzy i trochę władzy". Anna, 56-letnia architektka, i Terzo, odnoszący sukcesy finansista od inwestycji wysokiego ryzyka. Najstarszy z rodzeństwa, Tommy, to niespełniony artysta, żyjący z doraźnych prac. On pozostał w rodzinnym mieście („nie uważali go za równego sobie") i przejął codzienną opiekę nad rodzicielką: „Zrobił dla matki wszystko, czego nie zrobili oni".
Straszenie dziś Polaków wojną jest niepotrzebne i szkodliwe. Choć niestety nie jest absurdalne.
Głośne „Imperium mrówek” Bernarda Werbera doczekało się wersji komputerowej!
100 lat po Noblu za powieść „Chłopi” zainteresowanie utworem nie słabnie.
Sean Carroll zamierza przedstawić kluczowe działy fizyki i pozyskać dla niej „czytelników bez przygotowania”. Czy mu się to udaje?
Europejczycy są coraz bardziej przekonani, że mogą wpłynąć na ochronę klimatu poprzez zmianę codziennych nawyków
Horrorowa logika staje w „Nieumarłych” na głowie, kiedy martwi wracają do żywych. Grozę zastępuje w nich bowiem żałoba.
„Chłopki” Sulimy i Piaseckiego o m.in. skomplikowanych relacjach polsko-ukraińskich to świetny komentarz do wpisów Leszka Millera na platformie X o Ukraińcach. Rzecz dzieje się w firmie o tradycjach z 1672 i Wołynia. Dwa lata później niż w serialu „1670".
„To dla Pani ta cisza” uznana przez noblistę Mario Vargasa Llosę za ostatnią jego powieść łączy wątek sławy, talentu i miłości z utopią o zasypaniu narodowych podziałów.
Sean Carroll zamierza przedstawić kluczowe działy fizyki i pozyskać dla niej „czytelników bez przygotowania”. Czy mu się to udaje?
„Substancja” daje do myślenia, jak każda okrutna baśń.
Dostojewski zawiera w sobie rosyjski paradoks – zarówno wielką kulturę, jak i łatwość zachwytu nad wrażliwą duszą szalonego zbrodniarza z siekierą i relatywizowania zła dokonywanego w imię sprawy.
Debatujący nad rolą Oleńki w „Potopie” twierdzili, że Małgorzata ma zbyt harde spojrzenie, a Oleńka to przecież wcielenie delikatności. Braunek uważała, że Billewiczówna jest osobą hardą i mocną, wbrew opiniom czytelników Sienkiewicza. Ona ją tak widzi i taką zagra.
19 października 2017 roku teleskop Pan-STARRS z Obserwatorium Haleakalā na Hawajach zarejestrował najprawdopodobniej pierwszy obiekt międzygwiezdny, który zagościł w naszym systemie planetarnym.
Sprawiedliwe, dobrze zważone plotki – tym są dla mnie opowiadania Boccaccia. Czasami to równanie wypełnić może celna riposta, innym razem – zjadliwa inwektywa. Bywa, że i skrupulatnie, precyzyjnie odmierzona zemsta. Ale te jego proporcjonalne nowiny za każdym razem zaprowadzają porządek, przywracają jakąś utraconą, a niezbędną do życia harmonię.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
