Herbie Hancock - The Imagine Project - KONKURS

Nie przekonał mnie natomiast latynoski gwiazdor Juanes. Jego rozedrgany głos zbytnio wybija się ponad stonowany zespół jazzowy. Na szczęście Hancock gra tu solówkę w kubańskim stylu.

Tylko jazzman o wielkiej wyobraźni mógł połączyć w jednym utworze tak odległe muzyczne światy, jak arabskie „Tamatant Tilay” i reggae „Exodus” Boba Marleya. Całość pulsuje rozkołysanym rytmem, wiruje ekstatycznym tańcem derwiszów. W psychodeliczne nastroje wprowadza nas „Tomorrow Never Knows” Lennona i McCartneya z wizjonerską interpretacją Dave’a Matthewsa. A wytchnienie daje dopiero James Morrison soulową balladą Sama Cooke’a „A Change Is Gonna Come”.

Album kończy się w wielkim stylu za sprawą hinduskich solistów, w tym Anoushki Shankar grającej na sitarze. Partie wokalne wykonują Chaka Khan i K.S. Chithra, zdumiewając kontrastem kultur i harmonią głosów. Niepokojące, zadziorne saksofonowe frazy idealnie wpasował tu Wayne Shorter.

Ta koegzystencja muzyków z całego świata nie byłaby możliwa, gdyby nie Herbie Hancock, który swą wyrafinowaną jazzową pianistyką spaja i puentuje różnorodne dźwięki. „Prawdziwa muzyka jest uniwersalnym językiem” – uważa artysta i niewątpliwie ma rację.

To bardzo kosztowny projekt, ale po sukcesie jego płyty z pogranicza popu i jazzu „Possibilities” i nagrodzonej Grammy za najlepszy album roku „River: The Joni Letters” wytwórnia Sony Music dała Hancockowi nieograniczone fundusze, by mógł zrealizować swój życiowy projekt. I zrobił to w wielkim stylu. Przy okazji powstał też film, który zapewne będzie się cieszył nie mniejszą popularnością niż płyta.