Aktualizacja: 10.12.2012 18:45 Publikacja: 10.12.2012 18:45
W filmie Janusza Morgensterna debiutowała Jadwiga Jankowska-Cieślak
Foto: muzeum kinematografii w łodzi
Wywiad z Januszem Morgensternem z archiwum "Życia Warszawy", ze stycznia 2011 roku. Reżyser zmarł we wrześniu 2011 roku
Był rok 1972, kiedy poruszył pan widzów filmem o trudnej, studenckiej miłości…
Janusz Morgenstern:
Wtedy mieliśmy premierę, ale ukończyłem ten film prawie dwa lata wcześniej. Tyle że trafił na półkę. Musiałem wyrzucić trzy sceny, żeby móc go pokazać.
Jakie to były sceny?
Dialogowe, ale o co w nich dokładnie chodziło, nie potrafię dziś powiedzieć. Zaniepokoiły jednak cenzorów.
Nie kusiło pana, by w czasie rekonstrukcji je przywrócić?
Nie. Ale podczas prac nad rekonstrukcją innego mojego filmu – „Jowity” – miałem przez chwilę chęć trochę go podciąć. Z myślą o współczesnym widzu. Jednak uznałem, że ukończony film to artystyczna całość. Nie powinno się w nią ingerować.
Rozumiem, że w „Trzeba zabić tę miłość” niczego by pan nie zmienił?
To mój ulubiony film, ale jedno bym w nim skrócił – tytuł. „Zabić tę miłość”, „Kill This Love”, jest mocniejsze, bardziej zwarte i lepiej brzmi w tłumaczeniu.
Kto zaproponował panu tę mocną miłosną historię? Scenarzysta Janusz Głowacki?
Zaczęło się zupełnie inaczej. Któregoś dnia przeczytałem w gazecie notatkę o psie i jego właścicielu. Napisałem dziesięciominutowy scenariusz, który z czasem zaczął mi się rozrastać, dając nadzieję na coś bardzo ciekawego i zupełnie innego niż to, co robiłem wcześniej (reżyser miał już na koncie m.in. debiutanckie „Do widzenia, do jutra” (1960 r.), „Dwa żebra Adama” (1963 r.), „Jowitę” (1967 r.) i serial „Kolumbowie” – przyp. red.). Myślałem o innej formie, konstrukcji, ale musiałem dopracować tekst. Zwróciłem się do Janusza Głowackiego, żeby napisał, głównie dialogi, bo większość scen miałem już wymyślonych. Udało się nam dobrze współpracować, co – szczególnie przy takim utworze – jest niesłychanie trudne. Wspominam ten film jako wydarzenie skomplikowane, ale też oryginalne i niebanalne.
„Trzeba zabić tę miłość” poruszyło widzów nie tylko samą opowieścią, ale też ekspresyjnymi, niemal dokumentalnymi zdjęciami Zygmunta Samosiuka, dynamicznym montażem i znakomitą debiutancką rolą Jadwigi Jankowskiej-Cieślak. Jak pan trafił na tę dziewczynę?
Zaczęło się od „Kolumbów” – to z kolei mój ukochany serial. Zacząłem go kręcić w 1968 roku, ale wcześniej, w ostatniej fazie przygotowań, poprosiłem na próbne zdjęcia właśnie Jankowską-Cieślak, którą zauważyłem, już nie pamiętam w jakich okolicznościach. Na zdjęciach bardzo mi się spodobała, ale powiedziała, że chce jechać na wakacje. Była wtedy chyba po pierwszym roku studiów. Powiedziałem: „Jedź”. U mnie bardzo się liczy instynkt. Wiedziałem, że to zdolna dziewczyna, iż się jeszcze spotkamy, ale nie przy „Kolumbach”.
Nie był to „wojenny” typ urody i charakteru?
Właśnie. Powiem jednak pani, że nie było łatwo obsadzić ją w „Trzeba zabić tę miłość”. Bardzo mi to odradzano. Musiałem zrobić próbne zdjęcia. Poprosiłem wtedy Jadwigę Jankowską-Cieślak, by podpowiadała tekst, była partnerem dla kolejnych aktorów. Do niej ich dopasowywałem, przy czym na nagraniach jej twarzy nie było widać. Mnie to jednak wystarczyło. I nie pomyliłem się. Uniosła ten film.
Styczeń 2011
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Życie Warszawy
Oscary 2025 powinny zostać odwołane - uważa autor „Skazanych na Shawshank”, znany amerykański pisarz Stephen King. Twórca zadeklarował, że nie będzie głosował na nominowanych do tegorocznych nagród Akademii.
Donald Trump powołał na swoich doradców Mela Gibsona, Jona Voighta i Sylvestra Stallone
Mocny dramat społeczny „Dziewczyna z igłą” i ciekawy film o narodzinach artysty - „Kompletnie nieznany”
W wieku 95 lat zmarła Joan Plowright, aktorka filmowa i teatralna, laureatka Złotego Globu i nagrody Tony, prywatnie żona aktora Laurence'a Oliviera.
Łatwy w obsłudze, bezpieczny, uniwersalny. Taki powinien być dobry program księgowy i tym właśnie charakteryzuje się Mała Księgowość. Od wystawiania faktur, przez rozliczanie podatków i składek, po zarządzanie magazynem – wszystkie te zadania znacznie ułatwia nasz program.
„Dziewczyna z igłą” Magnusa von Horna, Szweda z polskim obywatelstwem i polska rodziną, to duński kandydat do Oscara. Zbiera od miesięcy najważniejsze nagrody. To znakomite, poruszające i uniwersalne kino. Nareszcie trafia na polskie ekrany
Dobry program księgowy to podstawa funkcjonowania biura rachunkowego. Jego podstawowym zadaniem jej ułatwienie i przyspieszenie pracy księgowych. Dzięki temu, że program wykonuje podstawowe, powtarzalne zadania, profesjonaliści mogą się skupić na bardziej skomplikowanych zadaniach, lub zaoferować swoje usługi większej liczbie klientów.
Oscary 2025 powinny zostać odwołane - uważa autor „Skazanych na Shawshank”, znany amerykański pisarz Stephen King. Twórca zadeklarował, że nie będzie głosował na nominowanych do tegorocznych nagród Akademii.
Donald Trump powołał na swoich doradców Mela Gibsona, Jona Voighta i Sylvestra Stallone
„Putin”, „Babygirl” i „Kompletnie nieznany” – analizujemy trzy gorące premiery filmowe i zastanawiamy się, czy warto wybrać się do kina.
Mocny dramat społeczny „Dziewczyna z igłą” i ciekawy film o narodzinach artysty - „Kompletnie nieznany”
W wieku 95 lat zmarła Joan Plowright, aktorka filmowa i teatralna, laureatka Złotego Globu i nagrody Tony, prywatnie żona aktora Laurence'a Oliviera.
Czy na odludziu, w samotności łatwiej uchronić się przed upadkiem – pytają twórcy „The Outrun”.
Wiele osób kojarzy „Greka Zorbę” z tańcem. Tymczasem historia jest czymś więcej, opowiada o przyjaźni, o odnajdywaniu radości w trudnych momentach. Ten filmowy klasyk zawsze robi na mnie wielkie wrażenie.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
