Ankietowani przez „Rzeczpospolitą” ekonomiści przeciętnie szacowali, że wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI) – główna miara inflacji w Polsce – wzrósł w lipcu o 4,7 proc. rok do roku, po zwyżce o 4,4 proc. w czerwcu. Tylko jeden zespół (mBanku) spodziewał się wzrostu inflacji do 5 proc.
W porównaniu do poprzedniego miesiąca CPI wzrósł o 0,4 proc., po zwyżce o 0,1 proc. w czerwcu. W takim ujęciu inflacja nie jest nadzwyczajnie wysoka. W pierwszych czterech miesiącach br. CPI rósł średnio w tempie 0,9 proc. Stosunkowo małe zwyżki tego wskaźnika w ujęciu miesiąc do miesiąca sugerują, że wysoka inflacja w ujęciu rok do roku to w dużej mierze efekt niskiej bazy odniesienia sprzed roku.
Efekt niskiej bazy odniesienia dotyczy w szczególności cen paliw, które załamały się w pierwszych miesiącach pandemii. W lipcu, jak wynika z wstępnych danych GUS, paliwa do prywatnych środków transportu podrożały o 30 proc. rok do roku, a więc nawet bardziej niż w czerwcu (27,3 proc.). Paliwa pozostały więc głównym motorem inflacji w Polsce. Tylko w stosunku do czerwca – jak wyliczyli ekonomiści z PKO BP – podwyższyły inflację o około 0,15 pkt proc.
Za przyspieszenie inflacji w lipcu w stosunku do czerwca w największym stopniu odpowiadały jednak ceny żywności i napojów bezalkoholowych, które wzrosły o 3,1 proc. rok do roku, po zwyżce o 2 proc. miesiąc wcześniej. Gdyby żywność drożała nadal w tym samym tempie co w czerwcu, inflacja w lipcu wyniosłaby 4,7 proc.
Na tej podstawie ekonomiści szacują, że inflacja bazowa – nie obejmująca cen energii i żywności – utrzymała się w lipcu mniej więcej na czerwcowym poziomie, czyli w okolicy 3,5 proc. rok do roku. To istotne z perspektywy Narodowego Banku Polskiego.
