Francuskie małżeństwa niezgody

„Nie chcemy gejstremizmu", „Francois, nie chcemy twojego prawa" – takie oraz podobne hasła przypomniały w niedzielę prezydentowi Francji oraz jego Partii Socjalistycznej, że przeciwnicy małżeństw homo nie akceptują uchwalonej już ustawy legalizującej małżeństwa jednopłciowe oraz przyznające im prawo adopcji.

Na ulicach Paryża pojawiło się co najmniej kilkaset tysięcy demonstrantów, dla których walka z programem społecznej liberalizacji nowych władz nie jest bynajmniej zakończona.

Zdaniem organizatorów uczestników protestów było nawet ponad milion. Ale nie liczby są ważne, lecz fakt, iż najbardziej zdesperowana część społeczeństwa zamierza dalej walczyć. Doszło do kilku incydentów i starć z policją.

Nie ulega wątpliwości, że sprawa małżeństw homo podzieliła Francuzów jak żadna inna w ostatnim czasie. – Nie można nic zarzucić policji – bronił użycia gazów łzawiących i pałek przez policję szef francuskiego MSW Manuel Valls. Przy tym takich akcji dawno już we Francji nie widziano.

Ojczyzna Woltera

Nie ma ostatnio poważnych strajków ani też demonstracji przeciwko polityce ekonomicznej nowego rządu. I to mimo rosnącego bezrobocia i coraz bardziej uciążliwego dla wielu Francuzów poczucia braku perspektyw na przyszłość. Przy tym rosną podatki nie tylko dla milionerów i nawet to nie skłania Francuzów do wyjścia na ulice.

Ale nie brak chętnych do ulicznych protestów w sprawie małżeństw homo. Ich niekoniecznie pierwszoplanowym tłem jest obrona wartości chrześcijańskich.

I to w kraju, w którym tradycje laickie sięgają czasów Woltera. Wzywał do zniszczenia „tego, co stoi na drodze postępu". Właśnie w imię postępu Francois Hollande umieścił w punkcie 31 swego programu wyborczego postulat „małżeństwa dla wszystkich", pojętego jako swego rodzaj równouprawnienia dla mniejszości seksualnych. – Co małżeństwo homoseksualne odbierze małżeństwu heteroseksualnemu? Nic – zapewniała minister sprawiedliwości Christina Taubira prezentując w Zgromadzeniu Narodowym projekt ustawy. Przeszła większością głosów lewicy w izbie niższej po dwutygodniowym maratonie dyskusyjnym, przeanalizowaniu ponad pięciu tysięcy poprawek i w atmosferze demonstracji i manifestacji jej przeciwników w całym kraju.

– Małżeństwo dla wszystkich jest naturalną konsekwencją ewolucji w sferze obyczajowej – przekonywał „Rz" minister Valls w czasie niedawnego pobytu w Warszawie. Przypomniał, że już w 1999 roku geje i lesbijki uzyskali prawo do zawierania zarejestrowanych związków partnerskich, tzw. PACS.

Adopcja kością niezgody

2 kwietnia tego roku ustawa będzie przedmiotem debaty w Senacie. Większość ma w nim lewica, lecz nie znaczy to, iż ustawa przejdzie w obecnym brzmieniu. Nie zakończy to walki o jej uchylenie.

Jej przeciwnicy zapowiadają od dawna skargę do Trybunału Konstytucyjnego. Zdaniem niektórych prawników nie jest pozbawiona szans, gdyż nie wiadomo do końca, jakiego rodzaju adopcja wchodzi w grę w przypadku małżeństw homo. Czy ma to być adopcja z zachowaniem anonimowości rodziców biologicznych czy też bez anonimowości. Nie wiadomo, czy Senat zdoła się uporać z tą sprawą.

O ile dwie trzecie Francuzów popiera małżeństwa homo, to jednak nieznaczna większość jest przeciwko wyposażeniu takich związków w prawo adopcji. Wielu obywatelom nie podoba się także wprowadzona przez ustawę terminologia w postaci „rodzice tej samej płci". To wszystko skłania do oporu.