Spadkobierca ma sześć miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o tytule powołania, na złożenie oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Jeśli tego nie zrobi w tym terminie, oznacza to przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Od przyjętego spadku należny jest z kolei podatek, choć niektóre grupy mogą skorzystać ze zwolnienia.
W przypadku otrzymania spadku, darowizny oraz własności rzeczy i innych praw majątkowych od kogoś z najbliższej rodziny, można skorzystać z całkowitego zwolnienia z podatku od spadków i darowizn. "Najbliższa rodzina oznacza w tym przypadku małżonka, zstępnych (dzieci, wnuki, prawnuki itd.), wstępnych (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie itd.), pasierbów, rodzeństwo, ojczyma oraz macochę. Jeśli dziedziczysz po kimś z najbliższej rodziny (małżonku; zstępnych: dzieciach, wnukach, prawnukach; wstępnych: rodzicach, dziadkach, pradziadkach; pasierbie; rodzeństwie; ojczymie lub macosze) możesz skorzystać z całkowitego zwolnienia od podatku od spadków i darowizn" - czytamy na stronie podatki.gov.pl.
Co istotne, zwolnienie z podatku nie jest zawsze jednoznaczne ze zwolnieniem od zgłoszenia otrzymania spadku. Należy je złożyć na formularzu SD-Z2 właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w ciągu 6 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia stwierdzającego nabycie spadku, zarejestrowania przez notariusza aktu poświadczenia dziedziczenia oraz wydania europejskiego poświadczenia spadkowego. Kiedy nie jest to konieczne?
Czytaj więcej
Wydziedziczenie jest instytucją prawa spadkowego, w wyniku której spadkobierca zostaje pozbawiony korzyści wynikających z dziedziczenia, w tym prawa do zachowku. Kodeks cywilny wymaga jednak konkretnych zapisów w testamencie.
Czy zawsze trzeba zgłaszać spadek do urzędu skarbowego?
Otrzymanie spadku w przypadku najbliżej rodziny nie zawsze wiąże się z koniecznością zgłoszenia tego faktu do urzędu skarbowego. Jak stanowi art. 4a ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zgłoszenia nie występuje, gdy wartość majątku ostatnio nabytego doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby lub po tej samej osobie w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie pięciu lat poprzedzających ten rok nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, a także, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo zostało w takiej formie złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
