Wydatkowanie środków z budżetu Unii Europejskiej programowane jest na okresy siedmioletnie zwane wieloletnimi ramami finansowymi. W takich ramach finansowych planowane są również wydatki na europejską politykę spójności, które regulowane są przepisami unijnych rozporządzeń. Od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej 1 maja 2004 r. finansowanie z funduszy strukturalnych oparte było o ramy finansowe określone dla okresów 2000-2006, 2007-2013 oraz 2014-2020. W tym czasie obowiązywały trzy unijne rozporządzenia: rozporządzenie Rady 1260/1999, rozporządzenie Rady 1083/2006 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 1303/2013. Wspomnianym regulacjom unijnym odpowiadały trzy polskie ustawy: ustawa o Narodowym Planie Rozwoju (NPR), ustawa o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz ustawa o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014 – 2020. Wszystkie wspomniane rozporządzenia unijne zobowiązywały i zobowiązują państwa członkowskie do zapobiegania nieprawidłowościom w wydatkowaniu środków oraz do ich wykrywania i korygowania, a także do odzyskiwania kwot nienależnie wypłaconych wraz z odsetkami z tytułu zwrotu tych kwot po terminie. Rozporządzenia te pozostawiają państwom członkowskim kwestię ustalenia procedur odzyskiwania nienależnie wypłaconych kwot.
