Anna Nowacka-Isaksson: Czy rząd Szwecji zbuduje 16 więzień?

Bo właśnie na siatki przestępcze, które raport komisji sprawiedliwości dzieli na różne kategorie i podgrupy, takie jak gangi motocyklowe, siatki kryminalne oparte na przynależności do tej samej rodziny, mające to samo pochodzenie czy też wspólne doświadczenia lub operujące w miejscowej dzielnicy, znajdują się na celowniku od dobrych paru lat. I pomijanie tej problematyki, gdy policja ostatnio na briefingu oceniła, że do gangów się przyłączają trzy osoby dziennie, byłoby zaklinaniem rzeczywistości. Podobnie jak przemilczanie zgoła codziennych incydentów, na które już nikt nie reaguje, bo tak spowszedniały. W poniedziałek nieznany sprawca w Helsinborgu zdetonował granat, dwa dni wcześniej w Västerås w strzelaninie zraniono dwie osoby, a jeszcze przedtem w Göteborgu przechodnie dostrzegli w zaparkowanym w centrum miasta aucie postrzelonego w tył głowy i w plecy 35-letniego mężczyznę. Policja wszczęła dochodzenie o zabójstwo. Według szacunków policji w samym tylko Sztokholmie walczy ze sobą dziesięć gangów. Na tym samym briefingu szef Policji Krajowej Anders Thonberg mówił też, że powiązania ze światem szarżującej przemocy w Szwecji ma ok. 30 tys. osób. „Kapitał przemocy jest ogromny i liczba osób w nią włączonych przeraża” – ocenił. „Zorganizowana przestępczość wdziera się w różne funkcje społeczeństwa i przybrała proporcje, które zagrażają systemowi” – podkreślał. Przyznał też, co jest tajemnicą poliszynela, że policja ugina się pod brzemieniem obowiązków związanych ze ściganiem sprawców. W dalszym ciągu panuje deficyt kompetentnych oficerów śledczych oraz kierowników różnych sekcji. Dochodzenia w sprawie morderstw gangów są w porównaniu z innymi przestępstwami śmiertelnej przemocy rzadziej finalizowane, ponieważ kryminaliści potrafią je dosyć dobrze zaplanować. Sprawcy zazwyczaj też nie zostawiają po sobie śladów.