Jeszcze niedawno eksperci prześcigali się w prognozach, kiedy gospodarka Chin (18 bln dol.) prześcignie Amerykę (30 bln dol.). Dziś, choć Państwo Środka ma blisko pięć razy większą ludność niż Stany Zjednoczone, mało kto spodziewa się, że kiedykolwiek to nastąpi.
Lista problemów Pekinu się wydłuża. Rynek nieruchomości, przez wiele lat podstawa wzrostu gospodarczego, się załamuje. Bezrobocie, w szczególności wśród młodych, jest tak wysokie, że władze przestały publikować na ten temat dane. Spodziewane silne odbicie po pandemii nigdy nie nastąpiło: skromny jak na Chiny wzrost o 5 proc. PKB, jaki zakładają władze na ten rok, wydaje się trudny do zrealizowania.
Czytaj więcej
Chin nie stać na odcięcie pępowiny, jaka łączy je z amerykańską gospodarką. To as w talii prezydenta USA.
Jednym z powodów jest polityka coraz silniejszej kontroli państwa, jaką prowadzi Xi. Ze sceny w niewyjaśnionych okolicznościach nagle znikają czołowi przedstawiciele władz. Pekin zaostrzył też nadzór nad inwestycjami zagranicznymi w nowe technologie. Panuje klimat niestabilności. Dlatego po raz pierwszy od 1998 roku kapitał zagraniczny opuszcza Chiny. Tylko między czerwcem i wrześniem ubyło go 12 mld dol.
Konkurencja w ryzach
W tej sytuacji Xi przyjechał na spotkanie z Joe Bidenem do San Francisco w nadziei, że uzyska obietnicę, iż restrykcje, jakie Biały Dom nałożył na współpracę z Pekinem, nie zostaną zaostrzone. Obecny prezydent USA co prawda nie odwołał karnych ceł nałożonych przez Donalda Trumpa, więcej – wprowadził zakaz sprzedaży w Chinach najwyższej jakości mikroprocesorów. Jednak w chińskiej delegacji żywa jest nadzieja, że w przeciwieństwie do Trumpa Biden może być bardziej przewidywalny. To jego woleliby więc widzieć Chińczycy w roli zwycięzcy przyszłorocznych wyborów prezydenckich.
