Teatr śmierci sarmackiej

Zapisów w szlacheckich testamentach o tym, że pogrzeb ma być skromny, bez pompy, było wiele. Ale co z tego, kiedy rodzina miała inne pomysły w tej materii.

Publikacja: 31.10.2024 15:39

Jeden z najsłynniejszych w dawnej Rzeczypospolitej obrazów, czyli „Dance Macabre” z kościoła Bernard

Jeden z najsłynniejszych w dawnej Rzeczypospolitej obrazów, czyli „Dance Macabre” z kościoła Bernardynów w Krakowie, ukazuje różne oblicza śmierci. Kostucha bierze pod rękę wszystkie stany i razem z nimi zaczyna ten ostatni taniec

Foto: domena publiczna/wikipedia

Śmierć i wszystko, co z nią związane, są doświadczeniami granicznymi, które w każdej kulturze odgrywa szczególną rolę. Nie inaczej było w przypadku kultury sarmackiej. Ona bowiem śmierć ustawiła w samym swoim centrum. A z pogrzebu uczyniła prawdziwe teatrum o niezwykle ważnej roli dla żyjących i okazję do manifestowania siły, pozycji i statusu, oraz ulotności ludzkiego żywota.

Popękały mu oczy, uszy i gęba

Pozostało jeszcze 97% artykułu

Tylko 99 zł za rok czytania.

Tylko teraz! RP.PL i NEXTO.PL razem w pakiecie!
Co zyskasz kupując subskrypcję? - możliwość zakupu tysięcy ebooków i audiobooków w super cenach (-40% i więcej!)
- dostęp do treści RP.PL oraz magazynu PLUS MINUS.
Plus Minus
„Cannes. Religia kina”: Kino jak miłość życia
Plus Minus
„5 grudniów”: Długie pożegnanie
Plus Minus
„BrainBox Pocket: Kosmos”: Pamięć szpiega pod presją czasu
Plus Minus
„Moralna AI”: Sztuczna odpowiedzialność
Plus Minus
„The Electric State”: Jak przepalić 320 milionów