Teatr śmierci sarmackiej

Zapisów w szlacheckich testamentach o tym, że pogrzeb ma być skromny, bez pompy, było wiele. Ale co z tego, kiedy rodzina miała inne pomysły w tej materii.

Publikacja: 31.10.2024 15:39

Jeden z najsłynniejszych w dawnej Rzeczypospolitej obrazów, czyli „Dance Macabre” z kościoła Bernard

Jeden z najsłynniejszych w dawnej Rzeczypospolitej obrazów, czyli „Dance Macabre” z kościoła Bernardynów w Krakowie, ukazuje różne oblicza śmierci. Kostucha bierze pod rękę wszystkie stany i razem z nimi zaczyna ten ostatni taniec

Foto: domena publiczna/wikipedia

Śmierć i wszystko, co z nią związane, są doświadczeniami granicznymi, które w każdej kulturze odgrywa szczególną rolę. Nie inaczej było w przypadku kultury sarmackiej. Ona bowiem śmierć ustawiła w samym swoim centrum. A z pogrzebu uczyniła prawdziwe teatrum o niezwykle ważnej roli dla żyjących i okazję do manifestowania siły, pozycji i statusu, oraz ulotności ludzkiego żywota.

Popękały mu oczy, uszy i gęba

Pozostało 97% artykułu

Czytaj dalej RP.PL

Tylko 9 zł aż za 3 miesiące!
Ciesz się dostępem do treści najbardziej opiniotwórczego medium w Polsce. Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Plus Minus
„Jak wysoko zajdziemy w ciemnościach”: O śmierci i umieraniu
Materiał Promocyjny
Firmy same narażają się na cyberataki
Plus Minus
„Puppet House”: Kukiełkowy teatrzyk strachu
Plus Minus
„Epidemia samotności”: Różne oblicza samotności
Plus Minus
„Niko, czyli prosta, zwyczajna historia”: Taka prosta historia
Materiał Promocyjny
Sieć T-Mobile Polska nagrodzona przez użytkowników w prestiżowym rankingu
Plus Minus
Gość "Plusa Minusa" poleca. Katarzyna Roman-Rawska: Otwarte klatki tożsamości