Nie jest istotne czego dotyczyła ta konkretna sprawa. Oczywiście skarżący miał rację a przegrał, ale nie jest to tak ważne, bo przegrywanie wygranych spraw w tym sądzie jest zjawiskiem powszechnym. Już kilka lat temu informowaliśmy, że z badań FPP wynika, iż ponad połowa wyroków jest niezgodna z prawem i niewiele się zmieniło. Dużo ciekawsze są wnioski z obserwacji zachowania sędziów. To bardzo ważny argument przeciwko rozprawom niejawnym, bo skoro „tak” jest na rozprawach jawnych to aż trudno sobie wyobrazić co dzieje się na rozprawach bez udziału skarżących.
Po w miarę poprawnym sprawozdaniu sędziego sprawozdawcy koncentrującym się przede wszystkim na stanowisku organu, głos zabrał pełnomocnik skarżącej. Jest to jednym z lepiej przygotowanych merytorycznie prawników i przez 10 min wskazywał na argumenty zawarte w jego kasacji oraz na zupełnie nowe argumenty potwierdzające zasadność uchylenia zaskarżonego wyroku WSA i decyzji organów podatkowych. Doszło bowiem w ciągu ostatnich miesięcy do zmiany podejścia NSA do takich spraw, a wiadomo, że na rozprawę w NSA czeka się prawie 3 lata(!). Wydawane od ponad pół roku są tylko wyroki korzystne dla obywateli.
Następnie głos zabrał, w imieniu FPP - dopuszczonej do rozprawy na prawach uczestnika - przedstawiciel nauki, zajmujący się teorią prawa. Przedstawił fundamentalną krytykę metodologiczną poprzedniej linii orzeczniczej NSA w tego typu sprawach. Wskazał, że to stare podejście wręcz kompromitowało sąd, bo prowadziło do niedorzecznych, absurdalnych konsekwencji.
Na końcu zabrałem głos również ja - w imieniu FPP - wskazując na wręcz infantylne błędy w linii orzeczniczej od której NSA od miesięcy odchodzi/stara się odejść. Sąd dokonał bowiem analizy niepełnej treści przepisu. Przykre, że sąd administracyjny nazbyt często takie błędy popełnia i to zawsze na niekorzyść obywatela. Podkreśliłem, że proces odchodzenia od błędnej linii orzeczniczej jest dość żenujący. Sąd stara się zmienić całkowicie podejście do sprawy, ale unikając, jak zgniłego jaja (!), przyznania się do tego na czym tak naprawdę polegał jego błąd. Taki proces naprawczy orzecznictwa jest jedynym jaki stosowany jest przez NSA. Jest on wygodny dla sędziów, którzy w ten sposób unikają przyznania się do błędów, ale niszczy on zasady państwa prawa i lekceważy prawa obywateli.
Specjalnie użyłem mocnego określenia, że sąd zachowuje się wobec własnego wcześniejszego podejścia do zagadnienia jak ze śmierdzącym jajem, aby „potrząsnąć” sędziami. Aby mieć pewność, że usłyszą to do nich mówię.
