NSA: nieodpowiedni język biegłego może go zdyskwalifikować

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę eksperta z dziedziny budownictwa, który został zdyskwalifikowany jako potencjalny biegły. Powodem decyzji był – w ocenie prezesa sądu, z którym miałby on współpracować – język, jakim kandydat posłużył się wcześniej przy sporządzaniu opinii dla prokuratury. Sam zainteresowany argumentował, że jego wiedzy i dorobku nie można przekreślić przez jeden wypadek przy pracy, jednak decyzję tę podtrzymał minister sprawiedliwości.

Podobnie na sprawę spojrzał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, ale wyrok zaskarżył niedoszły biegły.

Czytaj więcej

Sądy i trybunały

Brakuje ekspertów w sądach. Procesy wstrzymane na długie miesiące

Oczekiwanie na ekspertyzy wstrzymuje proces na długie miesiące.

Sprawa trafiła na wokandę NSA, ten uznał jednak, że interes społeczny i wymiaru sprawiedliwości zasadnie uznany został za ważniejszy niż ten indywidualny kandydata. I zaznaczył, że WSA prawidłowo wyjaśnił, dlaczego wcześniejszy incydent, czyli sporządzenie przez kandydata spornej opinii, nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania przez niego funkcji.

NSA zwrócił też uwagę, że rozporządzenie w sprawie biegłych sądowych wymienia konkretne przesłanki, jakie muszą zostać przez nich spełnione. A zatem argument, jakoby incydent ten nie powinien przekreślać dorobku osoby, która ma niezbędne doświadczenie i kompetencje, jest nietrafiony.

– Wiedza teoretyczna i praktyczna jest odrębną przesłanką od przesłanki należytego wykonywania obowiązku – doprecyzował sąd.

Zdaniem NSA również przekonanie, że ekspert powinien zostać ustanowiony biegłym w konkretnym sądzie, bo taką samą funkcję powierzono mu już w innym, również jest bezzasadne.

– Gdyby tak było, to ustawodawca zupełnie inaczej ukształtowałby przepisy – zauważył sąd.

I wyjaśnił, że z prawa o ustroju sądów powszechnych jasno wynika, iż w tej sprawie decyduje stojący na czele SO. Doprecyzował, że rozporządzenie nie przewiduje instrumentu prawnego, który umożliwiałby zastosowanie jakiejkolwiek „uproszczonej procedury” wobec osób już działających.

– To prezes określonego sądu okręgowego, kierując się przesłankami wymienionymi w rozporządzeniu, ocenia na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, czy dana osoba spełnia, czy też nie spełnia wymagań do ustanowienia go biegłym sądowym – podsumował sąd.

Opinia, której sporządzenie legło u podstaw sądowego sporu, została napisana – zdaniem prezesa SO – językiem nieakceptowalnym i nieodpowiednim, a użyte w niej stwierdzenia były obraźliwe dla stron postępowania i ich pełnomocników oraz urzędników samorządowych. Jej autor podtrzymywał jednak, że posłużył się sformułowaniami fachowymi i używanymi w jego branży, a w jego opinii nie było żadnych wulgaryzmów czy pomówień. Minister sprawiedliwości, podtrzymując decyzję prezesa, uznał jednak, że ekspert bagatelizował postawiony mu zarzut, zrzucając wszystko na karb „drobnych potknięć językowych czy literówek”. Również WSA uznał ten język za nacechowany emocjonalnie oraz świadczący o braku dystansu, powściągliwości i umiejętności wyważonego formułowania przez eksperta wypowiedzi.