Przepis art. 43 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych określa w jakiej odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni powinny być usytuowane obiekty budowlane, lecz użyty w tym przepisie zwrot „co najmniej" wskazuje, że są to odległości minimalne. W konsekwencji, organ gminy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego może przyjąć odległości większe niż wskazane w powyższym przepisie ustawy. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 27 września 2017 r. (II OSK 156/16), w którym uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 27 października 2015 r. (sygn. akt II SA/Lu 38/15) i oddalił skargę.