Jak informuje Sąd Najwyższy - odrzucił on odwołanie co do punktu pierwszego zaskarżonej uchwały, zawierającego przedstawienie Prezydentowi RP kandydata na jedno z czterech stanowisk SSN w Izbie pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz oddalił odwołanie co do punktu drugiego uchwały o nieprzedstawieniu wniosku o powołanie Skarżącej do pełnienia tego urzędu.
Sąd Najwyższy uznał odwołanie za dopuszczalne, mimo, że art. 44 ust. 1 zd. 2 ustawy o KRS (u.KRS) wyłącza możliwość składania odwołań od uchwał KRS przedstawiających do powołania kandydatów na sędziów SN. Skład orzekający wskazał, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku SK 57/06 wyraźnie stwierdził, że całkowite wyłączenie możliwości odwołania się od uchwały KRS przez osobę nieprzedstawioną do powołania jest sprzeczne z art. 60 i art. 45 ust. 1 w związku z art. 77 ust. 2 Konstytucji RP. Jednocześnie Sąd Najwyższy podkreślił, że norma wyrażona w zdaniu drugim art. 44 ust. 1 u.KRS pozostaje w mocy w odniesieniu do osoby przedstawionej do powołania na stanowisko sędziego SN. Prezydent RP mógł zatem powołać osobę wskazaną w uchwale na stanowisko SSN i od tej chwili sytuacja prawna takiej osoby nie była kształtowana przez treść uchwały KRS, ale art. 180 Konstytucji RP, wyrażający m.in. zasadę nieusuwalności sędziego.
