Aktualizacja: 07.10.2021 11:58 Publikacja: 07.10.2021 11:58
Foto: Fotorzepa, Wojtek Biały
Jeszcze kilka lat temu powiedziałabym, że moimi literackimi mistrzami byli J.K. Rowling oraz Stephen King. Autorkę ceniłam za jej niesamowitą wyobraźnię, King natomiast imponował mi tym, jak bardzo potrafił przestraszyć czytelnika. Teraz trudno mi powiedzieć, kto mógłby być moim mentorem, swego rodzaju mistrzem. Tworzę własną literaturę i nikogo nie naśladuję. Staram się, aby pisanie książek sprawiało mi radość i było odskocznią od codziennych zmartwień.
Obecnie czytam powieść „Człowiek o 24 twarzach" Daniela Keyesa. Opowiada ona o mężczyźnie, u którego stwierdzono występowanie aż 24 różnych osobowości. Jest to powieść z pogranicza psychiatrii, którą się interesuję. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie, ponieważ mnie samą to schorzenie jednocześnie fascynuje i przeraża. Muszę przyznać, że sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu filmu „Split" w reżyserii M. Nighta Shyamalana. Chciałam się przekonać, na czym twórcy obrazu się opierali. Z polskich autorów ostatnio mój wybór padł na powieści Wojtka Chmielarza. Bardzo go cenię jako pisarza i kolegę po piórze.
Rozpoczęte właśnie polskie przewodnictwo w Unii Europejskiej nakłada się na kampanię przed wyborami prezydenckimi. Czy deklaracje Donalda Tuska w sprawach imigracji, kosztów polityki energetycznej czy Zielonego Ładu to zapowiedź rzeczywistej zmiany kursu, czy tylko wyborcze sztuczki?
Co by się najlepiej nadawało na polskie słowo dziesięciolecia – „polaryzacja”, „postprawda” czy może „wybory”? I dlaczego w tym roku plebiscyty zwyciężały „koalicja”, „sztuczna inteligencja”, „stołówka” i „sigma”?
Nienawiść jest dziś wszędzie. Politycy coraz częściej dzięki niej wygrywają, nie licząc się z ceną, jaką płacą za to społeczeństwa – mówi wybitny dokumentalista Gianfranco Rosi.
A myślę sobie czasem, że jeszcze mógłbym napisać kilka opowiadań, których kiedyś nie napisałem. W zeszycie mam szkic powieści – drugiej części „Domu pod Lutnią”. W ostatnich latach nie potrafiłem się zmobilizować, aby to napisać. Teraz żałuję, bo obecnie podjęcie takiego wyzwania przekracza moje możliwości.
Co łączy łotewską laborantkę w ośrodku badawczym pod Moskwą, partyzantki z Petersburga tańczące queer tango na przekór wielkiej Rosji oraz słoweńskie wcielenie Marii Janion romansującej z młodszą o kilkadziesiąt lat kobietą? Odpowiedź przynosi „Trojka” Izabeli Morskiej.
A myślę sobie czasem, że jeszcze mógłbym napisać kilka opowiadań, których kiedyś nie napisałem. W zeszycie mam szkic powieści – drugiej części „Domu pod Lutnią”. W ostatnich latach nie potrafiłem się zmobilizować, aby to napisać. Teraz żałuję, bo obecnie podjęcie takiego wyzwania przekracza moje możliwości.
Co łączy łotewską laborantkę w ośrodku badawczym pod Moskwą, partyzantki z Petersburga tańczące queer tango na przekór wielkiej Rosji oraz słoweńskie wcielenie Marii Janion romansującej z młodszą o kilkadziesiąt lat kobietą? Odpowiedź przynosi „Trojka” Izabeli Morskiej.
„Wzgórze psów” to kolejna po „Ślepnąc od świateł” ekranizacja powieści Jakuba Żulczyka. Tym razem nie jesteśmy w Warszawie, ale na prowincji, gdzie rządzą lokalne układziki i zmowa milczenia. Rządzi też mrok nie z tego świata.
„Douglas is Cancelled” to brytyjska satyra opisująca cancel culture, ale i funkcjonowanie współczesnych mediów.
Choć I wojna światowa niewątpliwie pogłębiła skłonności depresyjne J.R.R. Tolkiena, sprowadzając go nad otchłań mroku, którego do końca życia nie mógł zapomnieć, nie spowodowała u niego kryzysu wiary.
Z premier filmowych odkryłem dla siebie ekranizację „Stu lat samotności” na Netfliksie – pisze prof. Maciej Urbanowski, literaturoznawca.
Śmiech to bardzo poważna sprawa – od tych słów zaczyna się książka „Humor zza kulis”. Wypowiada je Bohdan Łazuka. I ma rację. To, z czego się śmiejemy, pokazuje, kim jesteśmy.
Ubrania są zwierciadłem nie tylko nas samych, ale i encyklopedią przemian kulturowych, ekonomicznych i politycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
