Takim drewnem nie wolno palić w kominku. Uchwały stawiają sprawę jasno

W tej chwili w Polsce na terenie 14 z 16 województw obowiązują lokalne uchwały antysmogowe (uchwał nie mają województwa: podlaskie i warmińsko-mazurskie). Większość z uchwał wprowadza zakaz używania niektórych paliw stałych (wyjątkiem jest woj. lubuskie, w żadnej z trzech tamtejszych uchwał nie ma tego typu zapisu, uchwały odnoszą się tylko do urządzeń grzewczych). Na liście zabronionych paliw jest m.in. drewno o wilgotności powyżej 20 proc.

Czym nie można palić w piecach i kominkach?

Lista paliw stałych objętych zakazami obejmuje najczęściej:

Czytaj więcej

Biznes

Ceny drewna kominkowego październik 2024. Co trzeba wiedzieć przed zakupem? Poradnik

Metr sześcienny (kubik) drewna kominkowego sezonowanego lub suszonego komorowo w składach drewna...

Kiedy drewno ma wilgotność niższą niż 20 proc.? 

Drewno tuż po ścięciu i połupaniu nie nadaje się do palenia, przede wszystkim ze względu na wysoki poziom wilgotności. Dlatego należy poddać je sezonowaniu, czyli suszeniu w odpowiednich warunkach. Przyjmuje się, że minimalny okres suszenia to rok. W niektórych wytycznych mowa o tym, że drewno powinno być sezonowane co najmniej dwa lata – dopiero wtedy można mieć pewność, że jego wilgotność nie będzie wyższa niż 20 proc. Tempo suszenia drewna zależy m.in. od jego gatunku (drewno twarde, z drzew takich jak dąb czy buk, schnie dłużej). Znaczenie mają również warunki, w jakich drewno jest sezonowane.

Dlaczego warto sezonować drewno?

Palenie w kominku czy piecu odpowiednio wysuszony drewnem nie tylko daje pewność, że nie łamiemy zapisów uchwał antysmogowych. Jest również zdrowsze, mniej kłopotliwe i bardziej opłacalne. Wilgotne drewno pali się z trudem (albo wcale). Dorzucenie do kominka czy pieca wilgotnych polan może skończyć się wygaśnięciem ognia. A jeśli nawet nie – wilgotne drewno wydziela gryzący dym, kopci, syczy, wydziela intensywny zapach. Ilość ciepła uzyskana przy jego spalaniu jest niższa niż przy spalaniu drewna sezonowanego. Spora ilość ciepła pochłania bowiem para wodna wydzielająca się podczas spalania.

Palenie wilgotnym drewnem jest też szkodliwe dla pieców, kominów i kominków. Wydzielająca się z drewna para wodna, w połączeniu z dymem i sadzą, może tworzyć osadzającą się na przewodach kominowych i ścianach komina smolistą maź, tzw. kreozot (sadza szklista). Jest on bardzo trudny do usunięcia, może być przyczyną pożarów sadzy. Jeżeli ktoś ma kominek z zamkniętą komorą spalania i szybą, negatywne skutki palenia wilgotnym drewnem może zobaczyć w zasadzie od ręki – szyba kominka szybko pokrywa się wtedy ciemnym nalotem.

Czytaj więcej

Nieruchomości

Posiadaczy starych kominków czeka kara lub wymiana. Terminy zależą od województwa

Domowe kominki, podobnie jak inne urządzenia grzewcze nie spełniające wymogów związanych np. z em...

Po czym poznać, że drewno ma odpowiednią wilgotność?

Sezonowanie drewna to proces, który polega na suszeniu drewna w naturalnych warunkach. Najlepiej w suchym, przewiewnym, zadaszonym pomieszczeniu (drewutnia, szopa itp.). Drewno powinno być połupane i ułożone w taki sposób, by między kawałkami była cyrkulacja powierza. Nie wolno go układać bezpośrednio na gruncie, ponieważ wtedy będzie chłonąć wilgoć z podłoża. Ze względu na wilgoć i brak przewiewu nie zaleca się przechowywania drewna w piwnicy.

Drewno sezonowane jest lżejsze i nieco ciemniejsze niż świeże drewno tego samego gatunku. Wysuszone drewno jest też bardziej spękane, nie ma tak jednolitej struktury jak po ścięciu. Na rynku dostępne są różnego rodzaju urządzenia do mierzenia wilgotności drewna. Najtańsze można kupić za ok. 50 zł.

Jeżeli decydujemy się na zakup drewna, które jest sezonowane, a jego wilgotność, według deklaracji sprzedawcy, nie przekracza wymienionych w uchwałach 20 proc. – warto mieć potwierdzenie tego faktu na piśmie. Zarówno na wypadek kontroli, jak i wtedy, gdy sami będziemy chcieli złożyć reklamacje.