A.P. i R.P. złożyli do sądu pozew, w którym domagali się 204 tys. zł od towarzystwa ubezpieczeniowego, w którym ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej był kierownik budowy ich domu.
Z uwagi na uwarunkowania geologiczne realizacja projektu budowlanego wymagała wymiany i zagęszczenia podłoża. Mimo, że konieczne prace ziemne zostały wykonane, poziom zagęszczenia gruntu okazał się niewłaściwy. Inwestorzy zarzucili kierownikowi budowy S.S., iż bez przeprowadzenia badań geologicznych kontynuował budowę i doprowadził ją do stanu „surowego otwartego". Przez to doszło do osiadania i pękania ścian budynku, który musiał zostać rozebrany i wniesiony od nowa.
Ubezpieczyciel z pozwem się nie zgodził i wniósł o oddalenie powództwa. Firma potwierdziła, iż przyczyną osiadania budynku było niewłaściwe zagęszczenie podłoża, ale jednocześnie podniosła, że kierownik budowy domu potwierdził jedynie wykonywanie podsypek żwirowych pod projektowane ławy żelbetowe, ale nie fakt ostatecznego zakończenia tych prac. Kierownik nie potwierdził również, aby zagęszczenie gruntu zostało zakończone odbiorem geologicznym i że możliwe było wykonywanie kolejnych robót.
Sąd Okręgowy w Olsztynie uznał, iż kierownik budowy ponosił odpowiedzialność kontraktową za niewłaściwy nadzór nad relacją inwestycji, i zasądził od pozwanego towarzystwa 204 tys. zł. Sąd ten stwierdził, iż prace związane z zagęszczeniem gruntu pod budowę nie odniosły zamierzonego skutku, natomiast kierownik budowy, bez przeprowadzania badań sprawdzających jakość wykonanych prac przystąpił do wykonywania fundamentów. W opinii składu orzekającego stanowiło to bardzo poważne zaniedbanie, którego efektem był przechył budynku i jego osiadanie, które spowodowało konieczność budowy domu od nowa.
Towarzystwo ubezpieczeniowe złożyło apelację od wyroku, stwierdzając, iż sąd pierwszej instancji błędnie przyjął, że z faktu pełnienia przez ubezpieczonego funkcji kierownika prac budowlanych i związanej z tym podwyższonej miary należytej staranności wynikała odpowiedzialność za okoliczności pozostające poza adekwatnym związek przyczynowym z działaniem kierownika.
