Produkcja sprzedana przemysłu zmniejszyła się w lutym realnie (czyli w cenach stałych) o 1,2 proc. rok do roku po zwyżce o 1,8 proc. w styczniu – podał w poniedziałek GUS. To jej pierwsza zniżka od wiosny 2020 r., gdy sektor przemysłowy paraliżowała epidemia Covid-19. Ankietowani przez nas ekonomiści spodziewali się przeciętnie, że wzrost produkcji sprzedanej przemysłu zwolnił do 1,1 proc. rok do roku, ale za punkt wyjścia przyjmowali wstępne styczniowe dane, wedle których wtedy produkcja wzrosła o 2,6 proc.
Gdzie biją źródła recesji
Rewizja styczniowych danych, wynikająca głównie z tego, że wzrost cen energii okazał się wyższy, niż wstępnie oceniał GUS, co ujemnie wpłynęło na realną dynamikę produkcji energii, częściowo tłumaczy słabsze od oczekiwań ekonomistów wyniki przemysłu w lutym. W danych GUS jest zresztą więcej powodów do umiarkowanego optymizmu. Do spadku produkcji w ujęciu rok do roku przyczyniła się m.in. wysoka baza odniesienia sprzed roku, gdy podejrzanie mocno wzrosła produkcja energii (teraz zmalała o 4,7 proc. rok do roku), ale też zniknięcie korzystnego efektu kalendarzowego, który podbił dynamikę produkcji w styczniu. Po oczyszczeniu z wpływu czynników sezonowych produkcja w lutym wzrosła o 0,9 proc. w stosunku do stycznia, gdy z kolei zmalała o 1,3 proc. (to dane sprzed rewizji).
Mimo to nie ulega wątpliwości, że sektor przemysłowy boryka się ze spowolnieniem. Jego główną przyczyną jest załamanie popytu (w kraju i za granicą) na dobra konsumpcyjne trwałego użytku, których produkcja zmalała w lutym o 9,9 proc. rok do roku, najbardziej od wiosny 2020 r. Z wyliczeń analityków z Credit Agricole Bank Polska wynika, że o 3,7 proc. rok do roku zmalała też produkcja w branżach powiązanych z budownictwem, po zwyżce o 3 proc. w styczniu. Jednocześnie produkcja w branżach o dużym udziale eksportu w sprzedaży wzrosła o 7 proc. rok do roku po 9,5 proc. w styczniu. To spowolnienie można z nawiązką wyjaśnić układem kalendarza. Sugeruje to, że źródła słabości przemysłu tkwią w kraju. – Wyraźnego przyspieszenia dynamiki produkcji w branżach nieeksportowych można oczekiwać dopiero w II połowie br., gdy postępująca dezinflacja przyczyni się do zwiększenia realnej dynamiki płac i konsumpcji, a inwestycje publiczne, współfinansowane ze środków unijnych, wyraźnie przyspieszą – ocenia Jakub Borowski, główny ekonomista Credit Agricole Bank Polska.
Płace silne do czasu
Słaba koniunktura w przemyśle, ale też w budownictwie, przyczyniła się do spadku przeciętnego (tzn. przeliczonego na pełne etaty) zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw w lutym o niemal 4 tys. etatów. To zjawisko nietypowe dla tego okresu roku. Poprzednio do zauważalnego spadku zatrudnienia w lutym doszło w 2013 r.