– Gdybym otrzymywała takie honoraria jak Madonna, to odbudowałabym całe Wilno – mówiła Maryla Rodowicz, wyraźnie wzruszona po wyświęceniu ołtarza św. Dydaka.
Na ceremonię poświęcenia do Wilna przybyło kilkudziesięciu przedstawicieli rodu.
– Jesteśmy jedną rodziną i nieważne, że ktoś ma nazwisko Radaviczius, a ktoś Rodowicz. Wszyscy mamy wspólnych przodków – mówi główny inicjator tej akcji, wileński nauczyciel historii i wychowania obywatelskiego Żilvinas Radaviczius.
Spędził wiele czasu w archiwach, badając genealogię rodu. Stworzył drzewo genealogiczne sięgające 1491 roku i obejmujące 18 pokoleń. Obie gałęzie – i polska, i litewska – organizowały co prawda już wcześniej zjazdy rodzinne, z reguły jednak dotyczyły one krewnych z jednego kraju. Radavicziusowie w ubiegłym roku zrobili zjazd na Żmudzi, która jest kolebką całego rodu.
Jednak dopiero w czwartek doszło do wspólnego spotkania Rodowiczów i Radavicziusów. Po uroczystości w kościele bernardyńskim odbyła się uroczysta kolacja w pałacu hrabiów Tyszkiewiczów w Białej Wace pod Wilnem, który obecnie jest siedzibą Królewskiego Związku Szlachty Litewskiej.