Aktualizacja: 22.11.2024 00:27 Publikacja: 05.01.2024 17:00
Wojciech Gogoliński
Foto: Anna Miodońska
Moim ulubionym autorem jest Simon Sebag Montefiore, który napisał książkę „Jerozolima. Biografia”. Ma bardzo przyjemny styl, nie wywyższa się, tylko staje na równi z widzem i stara się tłumaczyć pewne cykle, które zachodzą w dziejach cywilizacji. Co ciekawe, znam jego brata, którego poznałem w Izraelu, a który z kolei zajmuje się winem.
Interesuje mnie historia, a szczególnie rozległy okres średniowiecza. To najwspanialszy czas w dziejach świata, w którym to powstało wiele różnych myśli filozoficznych oraz religijnych. Książki zachodnich autorów, które opowiadają o tym okresie, mają jedną zasadniczą wadę: nie ma w nich praktycznie żadnych informacji na temat muzułmańskiej Hiszpanii, a przecież jest to prawie 900 lat. Warto też dodać, że owi twórcy nie sięgają dostatecznie głęboko do historii Europy Środkowej, a to skutkuje współczesnym ignorowaniem wojny, która toczy się za naszą wschodnią granicą. Z kolei polscy historycy, tacy jak nieżyjący już Benedykt Zientara, piszą zdecydowanie więcej o Europie Wschodniej i Środkowej.
Straszenie dziś Polaków wojną jest niepotrzebne i szkodliwe. Choć niestety nie jest absurdalne.
Głośne „Imperium mrówek” Bernarda Werbera doczekało się wersji komputerowej!
100 lat po Noblu za powieść „Chłopi” zainteresowanie utworem nie słabnie.
Sean Carroll zamierza przedstawić kluczowe działy fizyki i pozyskać dla niej „czytelników bez przygotowania”. Czy mu się to udaje?
Europejczycy są coraz bardziej przekonani, że mogą wpłynąć na ochronę klimatu poprzez zmianę codziennych nawyków
Horrorowa logika staje w „Nieumarłych” na głowie, kiedy martwi wracają do żywych. Grozę zastępuje w nich bowiem żałoba.
„Chłopki” Sulimy i Piaseckiego o m.in. skomplikowanych relacjach polsko-ukraińskich to świetny komentarz do wpisów Leszka Millera na platformie X o Ukraińcach. Rzecz dzieje się w firmie o tradycjach z 1672 i Wołynia. Dwa lata później niż w serialu „1670".
„To dla Pani ta cisza” uznana przez noblistę Mario Vargasa Llosę za ostatnią jego powieść łączy wątek sławy, talentu i miłości z utopią o zasypaniu narodowych podziałów.
Sean Carroll zamierza przedstawić kluczowe działy fizyki i pozyskać dla niej „czytelników bez przygotowania”. Czy mu się to udaje?
„Substancja” daje do myślenia, jak każda okrutna baśń.
Dostojewski zawiera w sobie rosyjski paradoks – zarówno wielką kulturę, jak i łatwość zachwytu nad wrażliwą duszą szalonego zbrodniarza z siekierą i relatywizowania zła dokonywanego w imię sprawy.
Debatujący nad rolą Oleńki w „Potopie” twierdzili, że Małgorzata ma zbyt harde spojrzenie, a Oleńka to przecież wcielenie delikatności. Braunek uważała, że Billewiczówna jest osobą hardą i mocną, wbrew opiniom czytelników Sienkiewicza. Ona ją tak widzi i taką zagra.
19 października 2017 roku teleskop Pan-STARRS z Obserwatorium Haleakalā na Hawajach zarejestrował najprawdopodobniej pierwszy obiekt międzygwiezdny, który zagościł w naszym systemie planetarnym.
Sprawiedliwe, dobrze zważone plotki – tym są dla mnie opowiadania Boccaccia. Czasami to równanie wypełnić może celna riposta, innym razem – zjadliwa inwektywa. Bywa, że i skrupulatnie, precyzyjnie odmierzona zemsta. Ale te jego proporcjonalne nowiny za każdym razem zaprowadzają porządek, przywracają jakąś utraconą, a niezbędną do życia harmonię.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas