Orzeł ważny dla NGO

W 2023 roku Orłem Innowacji w kategorii Rozwiązanie dla dobra wspólnego nagrodziliśmy państwa projekt Mapuj Pomoc. Na czym on polega?

Wtedy był to portal, w którym chcieliśmy zmapować wszystkie organizacje pozarządowe, ale również instytucje publiczne, które wspierały uchodźców z Ukrainy. Zależało nam, żeby niezależnie od miejsca pobytu uchodźca wiedział, gdzie może odnaleźć wsparcie mieszkaniowe, żywnościowe czy psychologiczne. A z drugiej strony, żeby osoby, działające czy też prowadzące punkty informacyjne, miały dostęp do informacji sprawdzonych i wiarygodnych. Żeby mogły mieć pewność przekazując uchodźcy informacje kontaktowe, że dana organizacja została zweryfikowana przez nas a dane są poprawne.

Jak się rozwijał projekt?

Po dwóch latach od momentu, kiedy otrzymaliśmy Orła Innowacji, stoimy w trochę innym miejscu. Okazało się, że nasz projekt można było wykorzystać również w czasie innego kryzysu – podczas powodzi. W czasie kataklizmu Mapuj Pomoc weszło do województwa opolskiego i dolnośląskiego. Sieć kontaktów, którą wypracowaliśmy w ramach pomocy dla uchodźców, mogliśmy swobodnie wykorzystać na rzecz powodzian. A jednocześnie wszystkie organizacje i instytucje z innych stron Polski były w stanie na miejscu znaleźć partnerów świadczących pomoc dla powodzian.

I co dalej?

Właściwie stworzyliśmy sieć informacyjną dla organizacji pozarządowych. Dzięki temu staniemy się na przykład głównym portalem informacyjnym dla agend ONZ działających na terenie Polski – na przykład UNHCR czy UNICEF. Będziemy taką główną siecią, która będzie przekazywała informacje od agend oenzetowskich do lokalnych organizacji i w drugą stronę, informując o tym, jakie są potrzeby w różnorodnych konfliktach czy kryzysach.

Co jest najtrudniejsze w tworzeniu takich projektów?

W naszej sieci mamy 1500 organizacji, które komunikują się czy wymieniają informacje. Ale jeśli nie będziemy współpracować również bardzo blisko z rządem, z wojewodami, z samorządowcami, to nasza efektywność może być mniejsza. Na przykład szybko jesteśmy się w stanie dowiedzieć, że na jakimś terenie nie jest już potrzebna woda butelkowana. I organizacje wstrzymują jej dystrybucję. Ale jednocześnie ta informacja nie dociera gdzieś na najwyższy szczebel i po prostu nie są podejmowane decyzje administracyjne w tym zakresie. Na szczęście strona samorządowa, a również po części rządowa czy też wojewodowie są z nami w coraz bliższym kontakcie. Potrzebujemy również stworzyć system, w ramach którego podczas kryzysu wszystkie organizacje są w stanie się zalogować i na bieżąco pokazywać, jakie są ich aktualne potrzeby. Taki trochę system etykietowania, jak w firmach logistycznych. Postawiliśmy sobie za cel, żeby stworzyć taki system w ciągu najbliższych 12 miesięcy.

Kolejna rzecz, którą zauważyliśmy przy kryzysie powodziowym, to kwestia wolontariuszy. Bardzo często każda z organizacji pozyskuje ich na własną rękę. Jednak, żeby to działało sensownie jako organizacje pozarządowe powinniśmy łączyć siły, jeszcze w dodatku najlepiej także ze służbami administracyjnymi. To już zaczęło funkcjonować lokalnie podczas powodzi. Na przykład w Lądku-Zdroju udało nam się sieciować wzajemnie w ramach 20 organizacji. Niezależnie od tego, kto jakich pozyskiwał wolontariuszy, wspólnie wysyłaliśmy ekipę do konkretnych potrzebujących.

Jak wygląda finansowanie państwa fundacji?

W wyniku polityki administracji Donalda Trumpa nasza fundacja w pierwszym półroczu straciła 90 proc. przychodów. Musimy szukać po prostu alternatywnych źródeł przychodów, tak żeby mieć pewność stabilizacji naszych działań na kolejne lata.