Ministerstwo Obrony Narodowej przedstawiło projekt ustawy o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Odpowiada on na postulaty dowództwa wojskowego i samych żołnierzy, a także doprecyzowuje niektóre niejasne dziś przepisy. Przede wszystkim, nowelizacja modyfikuje art. 22 obecnej ustawy w tej sprawie, dodając do niego dwa ustępy pozwalające na stosowanie tzw. „szachownicy lotniczej w wersji o niskiej widoczności„, gdy jest to ”uzasadnione wymogami bezpieczeństwa lub warunkami prowadzenia działań operacyjnych". W tym wariancie kolor czerwony zostaje zastąpiony kolorem powierzchni na którą znak jest naniesiony (np. skrzydła czy kadłuba samolotu) a kolor biały — odpowiednio jaśniejszą od tła barwą, dopasowaną pod względem kontrastu.
Jak czytamy w uzasadnieniu projektu, zmiana ma na celu „zapewnienie lepszego maskowania wojskowych statków powietrznych wskazanym jest wprowadzenie nowego oznakowania zapobiegającego ich wcześniejszemu wykryciu przy jednoczesnym prawidłowym oznaczeniu ich przynależności państwowej”. Potrzebę jej wprowadzenia zgłaszał Pełnomocnik Ministerstwa Obrony Narodowej do spraw Pozyskiwania i Wdrożenia do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej Samolotu Wielozadaniowego Piątej Generacji, Inspektor Sił Powietrznych — można więc zakładać, że jest to element przygotowań do wprowadzenia nowych samolotów do Sił Zbrojnych RP.
Wraca stary proporzec Marynarki Wojennej
To nie jedyna zmiana przewidziana w projekcie. Opisuje on szczegółowo wygląd proporca Marynarki Wojennej:
„Stosunek szerokości płata do jego długości wynosi 5:6. Pośrodku płata jest umieszczony krzyż kawalerski. Jego ramiona położone na białym pasie są koloru czerwonego, a ramiona położone na pasie czerwonym – białego. Pośrodku krzyża, w kręgu czerwonym, umieszczony jest wizerunek ręki z mieczem. Ręka jest koloru cielistego, a miecz koloru srebrnego z żółtą rękojeścią. Ramię ręki ubrane jest w niebieski rękaw z żółtym przybraniem. Stosunek wysokości krzyża do szerokości płata wynosi 4:5.”
Nie jest to wzór całkowicie nowy. Przeciwnie, był on już stosowany w czasie II wojny światowej, na mocy Dekretu Prezydenta RP z 1937 r., a także po wojnie w latach 1959-1993. Wyglądem nawiązuje jednak do dawniejszej tradycji polskiej Marynarki Wojennej, tj. czasów Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta w XVI w. Jak czytamy w uzasadnieniu, inicjatywa przywrócenia starego proporca wyszła od Dowództwa Generalnego Sił Zbrojnych, oraz od środowiska marynarzy pływających na okrętach wojennych. Zdaniem projektodawców „będzie to miało duże znaczenie dla kultywowania chlubnych tradycji orężnych, podkreślając nawiązywanie do historycznych wzorców. Będzie również wyrazem więzi łączących współczesnych marynarzy z ich poprzednikami, którzy bronili niepodległości ojczyzny”.
