Kwestia ta pojawiła się w sprawie kobiety nieprowadzącej działalności gospodarczej, która ubiegała się o ustalenie planu spłaty wierzycieli w ramach swojej upadłości konsumenckiej.
Zgodnie z art. 491[15] ust. 4 prawa upadłościowego, ustalając plan spłaty wierzycieli, sąd bierze pod uwagę możliwości zarobkowe upadłego, konieczność jego utrzymania oraz osób pozostających na jego utrzymaniu, ich potrzeby mieszkaniowe oraz stopień zaspokojenia wierzytelności w tym postępowaniu.
Czytaj więcej:
Czy przy ustalaniu planu spłaty dla osoby ogłaszającej upadłość należy brać pod uwagę możliwości finansowe jej partnera?
Sądy Rejonowy i Okręgowy w Częstochowie określiły wysokość rat spłat na 7 tys. zł kwartalnie, opierając się po części na sytuacji finansowej partnera tej kobiety (w tej procedurze określanej mianem upadłej), rozmiarze jego przedsiębiorstwa i możliwościach zarobkowych, czyniąc go tym samym faktycznie współodpowiedzialnym za wykonanie planu spłaty.
Kobieta zarzuciła w skardze kasacyjnej, że sąd okręgowy pominął jej ograniczone możliwości wykonania planu spłaty, nie dostrzegając, że oddalenie jej zażalenia może doprowadzić do sytuacji, w której nie będzie w stanie wykonać planu spłaty z powodu braku środków na ten cel. Przede wszystkim wskazywała, że sądy wzięły pod uwagę możliwości zarobkowe jej partnera pozostającego z nią we wspólnym gospodarstwie domowym.
