Bachmut: Kreml szuka winnych

Czytaj więcej

Świat

Wojna Rosji z Ukrainą. Dzień 383

24 lutego 2022 roku Rosja rozpoczęła pełnowymiarową inwazję na Ukrainę. Minister kultury Ukrainy poparł zmianę nazwy Rosji na "Moskowię" (Moskwę).

- Najemnicy Wagnera nacierają na Bachmut z kilku stron, próbują przerwać naszą obronę i posunąć się w stronę centrum miasta – powiedział dowódca ukraińskich sił lądowych, gen. Ołeksandr Syrśkyj.

Pełni on jednocześnie funkcję dowódcy Zgrupowania „Chortyca”, w skład którego najprawdopodobniej wchodzą oddziały broniące Bachmutu. W każdym razie generał już czwarty raz w ciągu półtora tygodnia był w mieście i kontrolował sytuację.

Tymczasem właściciel firmy najemników Wagner Jewgienij Prigożin nagrywa kolejne wideo-oświadczenia ze zdobytej, wschodniej części miasta. Eksperci sprawdzili, gdzie to robił wcześniej i doszli do wniosku, że w ciągu dwóch tygodni jego oddziały przesunęły się tylko o około kilometr. A i tak obecnie sam miliarder trzyma się prawie kilometr od rzeki, stanowiącej linię frontu.

Prigożin bez przerwy domaga się amunicji dla swoich najemników. Teraz wyliczył, że potrzebuje „orientacyjnie 10 tys. ton miesięcznie”, zarówno pocisków artyleryjskich, jak i amunicji czołgowej oraz precyzyjnej. Formalnie prywatna armia najemników posiada bowiem własną artylerię, oddziały pancerne, a nawet eskadrę samolotów.

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

Politico: Rośnie spór o prowadzenie wojny między Ukrainą a USA

Stany Zjednoczone i Ukraina w znacznej mierze trzymały się razem od czasu, gdy administracja prezydenta Joe Bidena obiecała wsparcie "tak długo, jak będzie to konieczne" w odpierania rosyjskiej inwazji. Portal Politico informuje, że w kuluarach narastają różnice pomiędzy Waszyngtonem a Kijowem co do celów wojennych.

Ale dowództwo armii nie ma zamiaru spełniać jego żądań. Gazeta Wall Street Journal twierdzi, że na Kremlu od listopada ubiegłego roku narasta niechęć wobec Prigożina, z czego korzysta skonfliktowane z nim dowództwo armii rosyjskiej.

W listopadzie właśnie, w internecie pojawiło się naganie egzekucji przy pomocy młota kowalskiego niejakiego Jewgienija Nużina. Skazany na 23 lata więzienia, został zwerbowany do Wagnera, ale poddał się oddziałom ukraińskim. Ponieważ ludzie Prigożina szantażowali jego rodzinę mieszkającą w Rosji, dobrowolnie zgłosił się na wymianę więźniów, po czym został zamordowany.

- Bez komentarza. To nie nasza sprawa – mówił wtedy rzecznik Kremla. Jednak od tego czasu w rosyjskich elitach władzy pojawiło się przekonanie, że Prigożin może być niebezpieczny, skoro już teraz uzurpuje sobie prerogatywy organów państwa i wykonuje publicznie pozasądowe wyroki. Od stycznia generałowie (którzy wrócili do łask Władimira Putina) zaczęli ograniczać oddziałom najemników dostawy amunicji, a dokładniej – zaczęli im dostarczać tyle, ile otrzymuje regularna armia.

Bez ogromnego wsparcia artylerii, całymi dniami ostrzeliwującej ukraińskie pozycje najemnicy Wagnera zaczęli dreptać w miejscu. Mimo ponawianych codziennie po kilkadziesiąt razy szturmów nie są w stanie zdobyć Bachmutu. W dodatku kończą im się tzw. rezerwy ludzkie, ponieważ Prigożinowi zabroniono werbunku więźniów stanowiących główną masę „mięsa armatniego” rzucanego do ataku. Ich ataki Ukraińcy nazywali „mięsnymi”, a rosyjscy oficerowie określali ich uczestników (zarówno więźniów, jak i własnych żołnierzy z wrześniowej mobilizacji) „jednorazowymi”.

„Ponieważ ukraińskie oddziały mają możliwość prowadzenia ognia z umocnionych budynków na zachodnim brzegu rzeki Bachmutka, cały rejon (okupowanego wschodniego brzegu) zamieniły w „strefę śmierci”, co najwyraźniej powoduje ogromne problemy najemników, próbujących szturmować wprost na zachód” – pisze amerykański Institute for the Study of War.