Film został zrealizowany w 1928 roku przez Ryszarda Ordyńskiego i podobnie jak interpretacja „Pana Tadeusza” dokonana przez Andrzeja Wajdę w 1999 roku – była w swej epoce – superprodukcją.
Niemej wersji „Pana Tadeusza” Polacy nie znali przez dziesięciolecia, ale film zaginął w czasie II wojny światowej, kiedy został ponoć wywieziony z kraju. W latach 50. XX wieku odnaleziono trwające 42 minuty fragmenty jednej z kopii. W 2006 roku we Wrocławiu odzyskano kolejne, dzięki czemu udało się zrekonstruować około 120 minut. Oryginalna, pełna wersja trwała ponad trzy godziny. Nie wszystkie fragmenty ponadto udało się odtworzyć.