Urodził się 21 grudnia 1924 r. w Krakowie. W 1953 r. ukończył studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. Zadebiutował w 1957 r. na planie „Zimowego zmierzchu” Stanisława Lenartowicza. Pracował przy „Pętli” na podstawie noweli Marka Hłaski i „Pożegnaniach” według Stanisława Dygata. Wiele zawdzięczają mu poruszający obraz Tadeusza Konwickiego „Jak daleko stąd, jak blisko” i popularna komedia „Nie lubię poniedziałku” Tadeusza Chmielewskiego.
Był pionierem nowych technik, jako pierwszy w Polsce realizował filmy na taśmie Eastmancolor i w systemie CinemaScope. Jahoda tworzył także zdjęcia do filmów dokumentalnych i muzycznych, m.in. „Bema pamięci rapsod żałobny” z Czesławem Niemenem. W 1978 r. wspólnie z Januszem Rzeszewskim wyreżyserował komedię muzyczną „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy”. Od 1963 r. był wykładowcą w łódzkiej Szkole Filmowej. W 1982 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego sztuki filmowej.
