Teza 1: Aby obniżyć koszty prowadzenia polityki pieniężnej, NBP powinien obniżyć oprocentowanie środków rezerwy obowiązkowej (obecnie jest równe stopie referencyjnej NBP) .
Teza 2: Rekordowe straty NBP w latach 2022-2023* mogą ograniczyć zdolność banku centralnego do realizacji jego podstawowego celu.
Strata NBP jest wyłącznie faktem księgowym.
Teza 1: Decyzje o skupie bądź sprzedaży papierów wartościowych przez NBP powinny być podejmowane każdorazowo przez RPP a nie Zarząd NBP, gdyż są to działania z zakresu polityki pieniężnej.
To oczywiste. Ja zawsze tak uważałem. Jednak w mojej kadencji wnioski o to, aby to RPP decydowała o parametrach QE, czyli np. horyzoncie czy docelowej wartości skupu obligacji, większość RPP odrzucała.
Teza 2: Dobrym sposobem na sfinansowanie ważnych inwestycji rozwojowych, takich jak budowa elektrowni atomowej lub CPK, byłaby emisja przez rząd obligacji celowych i umożliwienie Narodowemu Bankowi Polskiemu skupu tych obligacji na rynku wtórnym.
Teza 1: Zwiększenie udziału złota w rezerwach walutowych NBP do 20 proc. wzmocni bezpieczeństwo finansowe i wiarygodność Polski.
Złoto jest najmniej płynnym składnikiem rezerw. Zwiększanie jego udziału jest niepotrzebne. Wiarygodność gospodarcza Polski na pewno od tego nie zależy.
Teza 2: Polityka komunikacyjna NBP osłabia jego wiarygodność i utrudnia realizację jego podstawowego celu.
Wskazywałem na to w swoich wypowiedziach już w maju 2021 roku, gdy wszystkie prognozy pokazywały nadchodzący, popandemiczny wzrost inflacji, a Prezes NBP oraz większość RPP twierdziła publicznie, że inflacji nie będzie, a wspominanie o podwyżkach stóp (pierwszy wniosek o podwyżkę złożyłem w czerwcu 2021 r.) jest wyrazem "złej woli" lub "szkolnym błędem".
Teza 4: Polityka mieszkaniowa państwa powinna koncentrować się na wspieraniu podaży mieszkań, a nie na stymulowaniu popytu (przez zwiększanie dostępności kredytu).
Teza 1: Polski Fundusz Rozwoju poprawił funkcjonowanie sieci instytucji rozwoju w Polsce.