Egzaminy wstępne na aplikacje prawnicze 2018: testy z prawa karnego

W 2018 r. państwowe egzaminy wstępne na aplikacje: adwokacką, radcowską, notarialną i komorniczą minister zaplanował na 29 września. To już 12. edycja egzaminów. Wraz z Wydawnictwem CH Beck pomagamy się do nich przygotować. Dziś trzecia część powtórki – prawo karne. Sprawdź się w teście.

Czytaj także: Egzaminy na aplikacje prawnicze 2018: pytania z prawa konstytucyjnego

Jakie kary grożą

> karami są:

1) grzywna,

2) ograniczenie wolności,

3) pozbawienie wolności,

4) 25 lat pozbawienia wolności,

5) dożywotnie pozbawienie wolności;

- grzywna – wymierzana jest w stawkach dziennych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, liczba stawek wynosi od 10 do 540. Sąd może orzec grzywnę obok kary pozbawienia wolności, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy ją osiągnął. Ustalając wysokość stawki dziennej, sąd bierze pod uwagę: dochody sprawcy, warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka dzienna wynosi od 10 do 2000 zł;

- ograniczenie wolności – jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ta trwa najkrócej miesiąc, najdłużej dwa lata (wymierza się ją w miesiącach i latach). Kara ograniczenia wolności polega na: obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrąceniu od 10 do 25 proc. wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. W czasie jej odbywania skazany nie może bez zgody sądu zmienić miejsca stałego pobytu i ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary;

nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest wykonywana w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym. Natomiast potrącenie wynagrodzenia za pracę może być orzeczone wobec osoby zatrudnionej, a zarazem w okresie, na jaki zostało orzeczone, skazany nie może rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy. Ponadto sąd określa czas wykonywania obowiązku pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu, z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego, uwzględniając warunki pracy skazanego oraz wymiar innych nałożonych na niego obowiązków, przy czym nie może być on dłuższy niż 12 miesięcy oraz dłuższy niż 70 godzin w stosunku tygodniowym i 12 godzin w stosunku dziennym;

- pozbawienie wolności – kara ta trwa od miesiąca do 15 lat, wymierza się ją w miesiącach i latach. Gdy ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą ośmiu lat, można zamiast tej kary orzec grzywnę albo karę ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrącenia od 10 do 25 proc. wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Poza tym w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym trzech miesięcy, a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej dziesięć lat – w wymiarze sześciu miesięcy, oraz karę ograniczenia wolności do lat dwóch. W takiej sytuacji w pierwszej kolejności wykonuje się karę pozbawienia wolności, chyba że ustawa stanowi inaczej;

• kara nadzwyczajnie obostrzona (górna granica) nie może przekraczać 810 stawek dziennych grzywny, dwóch lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, kara wymierzona za przestępstwo w postaci dożywotniego pozbawienia wolności nie może przekroczyć 25 lat, a za przestępstwo zagrożone karą 25 lat pozbawienia wolności nie może przekroczyć 20 lat.

Czytaj także: Egzaminy wstępne na aplikacje: test z prawa konstytucyjnego

Zestaw pytań

1. Czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma:

a) nie stanowi przestępstwa,

b) może stanowić przestępstwo, o ile jest on zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia,

c) może stanowić przestępstwo, o ile sąd tak postanowi.

Odpowiedź a

art. 1 § 2 k.k.

2. Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega tylko ten:

a) na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi,

b) na kim ciążył obowiązek zapobiegnięcia przestępstwu,

c) kto z mocy ustawy zobowiązany był do zapobiegnięcia przestępstwu.

Odpowiedź a

art. 2 k.k.

3. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na grzywnę albo karę ograniczenia wolności, przyjmując, że jeden miesiąc pozbawienia wolności równa się:

a) 30 stawkom dziennym grzywny albo miesiącowi ograniczenia wolności,

b) 60 stawkom dziennym grzywny albo 2 miesiącom ograniczenia wolności,

c) 90 stawkom dziennym grzywny albo 3 miesiącom ograniczenia wolności.

Odpowiedź b

art. 4 § 3 k.k.

4. Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że:

a) prawo państwa, z którym czyn zabroniony był związany, przewiduje karę surowszą,

b) prawo państwa, którego obywatelem był sprawca, który popełnił czyn zabroniony, przewiduje karę surowszą,

c) umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.

Odpowiedź c

art. 5 k.k.

5. Czyn zabroniony uważa się za popełniony wyłącznie w miejscu, w którym:

a) sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić,

b) nastąpił skutek stanowiący znamię czynu zabronionego,

c) nastąpił skutek stanowiący znamię czynu zabronionego lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.

Odpowiedź a

art. 6 § 2 k.k.

6. Występek jest to czyn zabroniony zagrożony:

a) grzywną powyżej 20 stawek dziennych albo powyżej 5000 zł, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności, przekraczającą miesiąc,

b) grzywną powyżej 30 stawek dziennych albo powyżej 5000 zł, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności, przekraczającą 3 miesiące,

c) grzywną powyżej 30 stawek dziennych albo powyżej 5000 zł, karą ograniczenia wolności przekraczającą miesiąc albo karą pozbawienia wolności, przekraczającą miesiąc.

Odpowiedź c

art. 7 § 3 k.k.

7. Występek można popełnić:

a) tylko umyślnie,

b) umyślnie, a nieumyślnie tylko, jeżeli ustawa tak stanowi,

c) umyślnie, a nieumyślnie tylko wtedy, gdy dolna granica zagrożenia przekracza rok pozbawienia wolności.

Odpowiedź b

art. 8 k.k.

8. Kodeks karny nie przewiduje możliwości popełnienia z zamiarem ewentualnym:

a) zbrodni,

b) podżegania do występku,

c) pomocnictwa do zbrodni.

Odpowiedź b

art. 8 oraz art. 18 § 2 i 3 k.k.

9. Na zasadach określonych w kodeksie karnym odpowiada co do zasady ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu lat:

a) 13,

b) 17,

c) 18.

Odpowiedź b

art. 10 § 1 k.k.

10. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za:

a) wszystkie przestępstwa, których znamiona zostały wyczerpane przez czyn,

b) jedno przestępstwo, na podstawie jednego przepisu, który zagrożony jest najwyższą karą,

c) jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Odpowiedź c

art. 11 § 2 k.k.

11. Za usiłowanie odpowiada ten, kto:

a) w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje,

b) swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do dokonania czynu zabronionego, które jednak nie następuje,

c) swoim zachowaniem zmierza do dokonania czynu zabronionego, które jednak nie następuje.

Odpowiedź a

art. 13 § 1 k.k.

12. Przygotowanie:

a) jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi,

b) jest karalne zawsze,

c) nie jest karalne.

Odpowiedź a

art. 16 § 2 k.k.

13. Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności:

a) niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających,

b) w zależności od odpowiedzialności pozostałych współdziałających,

c) w zależności od odpowiedzialności pozostałych współdziałających, chyba że sąd inaczej postanowi.

Odpowiedź a

art. 20 k.k.

14. Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem, o ile jest to zamach:

a) bezpośredni i bezprawny,

b) nieuzasadniony i bezprawny,

c) nieuzasadniony, bezprawny oraz niedający się odeprzeć w inny sposób.

Odpowiedź a

art. 25 § 1 k.k.

15. Ten, kto pozostaje w usprawiedliwionym błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego:

a) nie popełnia umyślnie czynu zabronionego,

b) nie popełnia przestępstwa,

c) popełnia czyn zabroniony.

Odpowiedź b

art. 28 § 1 k.k.

16. Grzywna:

a) jest karą,

b) jest karą, o ile zostanie orzeczona łącznie z karą ograniczenia wolności,

c) nie jest karą.

Odpowiedź a

art. 32 pkt 1 k.k.

17. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najwyższa liczba stawek wynosi:

a) 150,

b) 200,

c) 540.

Odpowiedź c

art. 33 § 1 k.k.

18. Karę ograniczenia wolności wymierza się:

a) w latach,

b) w latach i miesiącach,

c) w miesiącach.

Odpowiedź b

art. 34 § 1 k.k.

19. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może zobowiązać skazanego do:

a) opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,

b) wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,

c) poddania się leczeniu rehabilitacyjnemu.

Odpowiedź b

art. 34 § 3 KK w zw. z art. 72 § 1 k.k.

20. Orzeczone przez sąd pozbawienie praw publicznych:

a) jest karą,

b) jest środkiem karnym,

c) nie jest ani karą, ani środkiem karnym.

Odpowiedź b

art. 39 k.k.

21. Środek karny w postaci pozbawienia praw publicznych może zostać orzeczony, jeżeli sprawca dopuścił się:

a) dowolnego przestępstwa popełnionego z motywacji zasługującej na szczególne potępienie,

b) przestępstwa popełnionego z motywacji zasługującej na szczególne potępienie, jeżeli wymierzono mu za nie karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 3 lata,

c) zbrodni.

Odpowiedź b

art. 40 § 2 k.k.

22. Orzeczenie zakazu wstępu na imprezę masową w razie ponownego skazania sprawcy za przestępstwo popełnione w związku z imprezą masową jest:

a) fakultatywne,

b) obligatoryjne, gdy przestępstwo zostało popełnione w związku z imprezą o randze ponadpaństwowej,

c) obligatoryjne.

Odpowiedź c

art. 41b § 4 k.k.