Samochód i żona przyczyną sporu o rezydencję podatkową

Dodał, że minister, zamiast ustalić centrum życiowe, poprzestał na zbadaniu sytuacji rodziny wnioskodawcy. Tymczasem skoro przebywa on od prawie 20 lat w Austrii, to jego rezydencja nie może być oceniana na podstawie miejsca zamieszkania żony i dorosłych dzieci.

Sąd zgodził się z nim i uchylił interpretację. Wskazał, że wnioskodawca podał racjonalne argumenty przemawiające za tym, że nie jest polskim rezydentem. WSA podkreślił, że minister przekroczył uprawnienia, bo zamiast odpowiedzieć na konkretne pytanie, stworzył nieco inny stan faktyczny. Tymczasem istotą interpretacji jest udzielanie odpowiedzi na konkretne pytania na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Jeśli nie pozwala on na wydanie decyzji, to należy wezwać jego autora do usunięcia braków. Nie można jednak budować innych stanów faktycznych z obawy, że podatnik opisał swoją sytuację w sposób nieodpowiadający rzeczywistości. Sprawdzenie tego następuje dopiero w postępowaniu podatkowym.

Problemy wnioskodawcy rozpoczęły się od sprowadzenia do Polski samochodu, który miał być prezentem dla syna. W związku z tym musiał zapłacić akcyzę. Specjalnie w tym celu wystąpił o NIP, którego dotychczas nie posiadał. Gdy już go dostał, zaczął się obawiać, że polski urząd skarbowy nakaże mu zapłatę podatku od całości dochodów. Tym bardziej że obecnie obowiązująca umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta między Polską i Austrią przewiduje niekorzystną metodę odliczenia proporcjonalnego.