Wniosek o uchylenie wpisu do rejestru zabytków zgłosiła w 2021 r. właścicielka nieruchomości położonej w granicach tego obszaru. Wpisu dokonano w 1980 r., lecz zdaniem petentki w interesie społecznym leży wydanie nowej decyzji, w której organ ochrony zabytków precyzyjnie określi granice wpisu. Rzeczywista lokalizacja układu urbanistycznego nie pokrywa się bowiem z granicami układu urbanistycznego miasta.
Wojewódzki konserwator zabytków odmówił jednak uchylenia decyzji z 1980 r. W odwołaniu od tego rozstrzygnięcia wnioskodawczyni zwróciła uwagę, że do tej pory nie rozpatrzono jej wniosku o wyłączenie od udziału w sprawie ówczesnego zastępcy wojewódzkiego konserwatora zabytków oraz jednego z pracowników wojewódzkiego urzędu ochrony zabytków. Takiego wniosku nie można pozostawić bez rozpoznania. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie właścicielka nieruchomości zarzuciła, iż bezzasadnie przyjęto, że odmowa uchylenia decyzji z 1980 r. została wydana przez właściwy organ, jakim jest wojewódzki konserwator zabytków. W postępowaniu brał udział zastępca ówczesnego konserwatora.
