Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
„Cykle”: Ćwiczenia z paradoksów
„Cykle” Piotra Matywieckiego to wysokiej próby poezja metafizyczna zorientowana na sprawy kluczowe.
„Cykle”, Piotr Matywiecki, Państwowy Instytut Wydawniczy
Te wiersze mają charakter narracyjny, eksponują filozoficzne problemy i próbują je obłaskawić i wyjaśnić. Poeta zastanawia się nad możliwością artykulacji tego, co niewyrażalne. Pyta o punkty graniczne, o naturę czasu i przestrzeni. Wskazuje na kruchość istnienia i otaczające go tajemnice, do których próbuje zbliżyć się wierszem.
Poeta opatruje znakami zapytania percepcyjne możliwości każdego z nas. W wierszu „Wzrok” pisze: „W otwartym dniu / tylko jedno się zdarza: otwarcie powiek”. Fenomenologia jest szkołą myślenia mającą wspierać Matywieckiego w podejmowanych przez niego trudach nazwania tego, co pierwsze. Stąd wiele pytań i wątpliwości o to, co możemy powiedzieć o świecie naprawdę pewnego. W cytowanym powyżej wierszu, rozpisanym na 28 całostek, czytamy: „Czy zieleń może być prawdziwa albo fałszywa?”.
