Choroba psychiczna nie uzasadnia zawieszenia postępowania

Zły stan zdrowia podatnika, w tym zdrowia psychicznego, nie jest podstawą do zawieszenia postępowania podatkowego i nie powoduje utraty zdolności do czynności prawnych

Aktualizacja: 01.07.2009 07:25 Publikacja: 01.07.2009 07:20

rp.pl

[b]Wyrok WSA w Szczecinie z 7 maja 2009 r., I SA/Sz 318/08[/b]

[srodtytul] Jaki jest problem[/srodtytul]

Podatnik wystąpił do izby skarbowej z wnioskiem o zawieszenie toczącego się postępowania odwoławczego.

W uzasadnieniu wniosku wskazał na brak możliwości uczestniczenia w postępowaniu ze względu na zły stan zdrowia psychicznego. Izba odmówiła jednak zawieszenia postępowania. Powołała się na art. 201 § 1 ordynacji podatkowej, który zawiera zamknięty katalog okoliczności dających podstawę do zawieszenia prowadzonego postępowania podatkowego. Powoduje to, że wyłącznie zaistnienie zdarzenia wskazanego wprost w tym przepisie nakłada na organ obowiązek zawieszenia postępowania, a jego niewystąpienie uniemożliwia zastosowanie tego środka. Podatnik złożył skargę do sądu.

[wyimek]Zły stan zdrowia nie powoduje utraty zdolności do czynności prawnych[/wyimek]

[srodtytul] Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA odrzucił ją jednak. Przypomniał, że organ podatkowy – zgodnie z przepisami – zawiesza postępowanie:

- w razie śmierci strony, jeżeli postępowanie nie podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe,

- gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd,

- w razie śmierci przedstawiciela ustawowego strony,

- w razie utraty przez stronę lub jej ustawowego przedstawiciela zdolności do czynności prawnych,

- w sprawie dotyczącej odpowiedzialności osoby trzeciej – do dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna,

- w razie wystąpienia, na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, do organów innego państwa o udzielenie informacji niezbędnych do ustalenia lub określenia wysokości zobowiązania podatkowego.

Sąd zgodził się z organami podatkowymi, że w tej sprawie nie wystąpiła jakakolwiek z podstaw do zawieszenia postępowania podatkowego. Organy prawidłowo uznały, że zły stan zdrowia podatnika, w tym zdrowia psychicznego, nie został wymieniony w art. 201 ordynacji podatkowej jako podstawa zawieszenia postępowania podatkowego i nie powoduje utraty zdolności do czynności prawnych. Podatnik ma pełną zdolność do czynności prawnych, gdyż jest osobą pełnoletnią i nieubezwłasnowolnioną. Choroba oraz leczenie w poradni zdrowia psychicznego i szpitalu psychiatrycznym nie uzasadniają twierdzenia o braku zdolności strony do czynności procesowych, choroba taka bowiem nie unicestwia zdolności do czynności prawnych, natomiast pozbawienie bądź ograniczenie zdolności do czynności prawnych następuje w wyniku ubezwłasnowolnienia całkowitego lub częściowego.

Sąd zauważył, że nawet gdyby skarżący okazał się osobą niezdolną do czynności prawnych w toku postępowania podatkowego, to organ podatkowy powinien wystąpić do sądu powszechnego z wnioskiem o wyznaczenie kuratora, która to okoliczność także nie daje podstaw do zawieszenia postępowania podatkowego.