Tak uznał Sąd Najwyższy w postanowieniu z 18 listopada 2016 r., I CSK 85/16.
Postanowieniem z 31 grudnia 2013 r. sąd rejonowy w sprawie z wniosku M.Z. przy uczestnictwie R.T. zniósł współwłasność nieruchomości i znajdującego się na niej budynku przyznając prawo użytkowania wieczystego na rzecz uczestniczki R.T. i zasądził od niej na rzecz M.Z. kwotę 967.395 zł tytułem spłaty, płatną w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia. Sąd ustalił, że uczestnicy są współużytkownikami wieczystymi nieruchomości i właścicielami znajdującego się na niej budynku mieszkalnego: wnioskodawca w 44/48, a R.T. w 4/48 części. Sąd wskazał, że fizyczny podział nieruchomości w sposób wskazany przez uczestniczkę, nie jest możliwy, ponieważ część przypadająca wnioskodawcy pozbawiona byłaby dostępu do drogi publicznej. Z tych względów sąd za najodpowiedniejszą formę zniesienia współwłasności uznał przyznanie nieruchomości uczestniczce, która mieszka tam z rodziną.