Ta książka to przede wszystkim jego historia. Jest to w dużej mierze zapis traumatycznych momentów z życia przy ojcu socjopacie. Omar dziwi się, jak jego wykształcony i inteligentny ojciec mógł otaczać się zgrają prymitywnych okrutników. Wygląda jednak na to, że przymioty intelektu niewiele tu pomogły: Osama sam był prymitywny. Normalnemu chłopcu musiało być naprawdę ciężko, tym bardziej że obraz fanatycznego, zimnego antyojca ścierał się i może nadal ściera w jego głowie z wizerunkiem ojca darzonego, zgodnie z tradycją, wielkim synowskim szacunkiem.
wyd. Znak
