W 1974 roku Fagen i Becker całkowicie poświęcili się nagraniom studyjnym i do końca dekady wyprodukowali pięć albumów, które ustanowiły nowy standard produkcji muzycznej. Wielu członków opuściło zespół ze względu na chęć grania muzyki na żywo, więc Becker (gitara, bas) i Fagen (instrumenty klawiszowe, wokal) zaczęli angażować muzyków sesyjnych do nagrywania poszczególnych partii w studio. Swym perfekcjonizmem oraz zamiłowaniem do współpracy z renomowanymi muzykami sesyjnymi, Steely Dan stworzyli koncept zespołu niewidocznego dla publiczności, lecz słyszalnego w jak najlepszej muzycznej oprawie.