Jak wynika z ustawy o kredycie konsumenckim (Art. 30), każdy pożyczkodawca ma obowiązek udzielić konsumentom rzetelnych, prawdziwych i pełnych informacji, m.in. o całkowitej kwocie do zapłaty, rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania (RRSO) i terminach spłaty. W ocenie Prezesa Urzędu, przedsiębiorca powinien przekazywać je konsumentom na papierze lub innym trwałym nośniku.
Jak rozumieć pojęcie trwałego nośnika? Jego definicja występuje w wielu przepisach regulujących prawa i obowiązki w umowach z udziałem konsumentów. Zdaniem Prezesa UOKiK, pojęcie to powinno być rozumiane w taki sam sposób na gruncie wszystkich przepisów służących ochronie konsumentów. Jak czytamy w ustawie o kredycie konsumenckim, jest to materiał lub urządzenie służące do przechowywania i odczytywania informacji przekazywanych konsumentowi w związku z umową o kredyt, przez czas odpowiedni do celów jakim informacje te służą oraz pozwalające na odtworzenie tych informacji w niezmienionej postaci.