Matka Teresa od kotów Pawła Sali: film o korzeniach zła

Formalny chwyt nie jest wyłącznie narracyjnym wabikiem, jak w skandalizującym "Nieodwracalne" Gaspara Noego. Ma podkreślić bezsilność człowieka w dociekaniu tego, co w naszej naturze jest mroczne. Dlatego reżyser nie buduje jednoznacznego obrazu przeszłości. Pokazuje jedynie wyrwane z niej fragmenty. Filmowe puzzle widz musi ułożyć sam.

Analizując rozrzucone tropy, można dojść do zaskakujących wniosków. Zbrodnia nie wynika ani z psychicznego skrzywienia bohaterów, ani ich morderczych instynktów. Tragedia narasta z powodu zagubienia całej rodziny. Matka nie umie dotrzeć do synów. Ich irytuje jej zdezorientowanie i słabość charakteru. W końcu starszy z nich, Artur, próbuje być głową domu, co ma przerażające konsekwencje. Jednak najbardziej fascynującą postacią jest w tej psychodramie ojciec chłopców – żołnierz, który nie potrafi się pozbierać po powrocie z Afganistanu. Sala sugeruje, że to jego postawa – całkowitego wycofania się z życia najbliższych, zbudowania wokół siebie muru – była praprzyczyną zła.

W Karlowych Warach doceniono grę Kościukiewicza i Garbacza jako braci. Ale "Matka Teresa od kotów" nie trzymałaby w napięciu, gdyby nie Mariusz Bonaszewski. W roli ojca stworzył wybitną kreację.