Ród Kennedych - szmaragdowa dynastia Ameryki

Z prezydenturą Johna Fitzgeralda Kennedy'ego łączy się także podbój przestrzeni kosmicznej. JFK gorąco popierał te działania. Tragiczna śmierć prezydenta pogrążyła w żałobie jego rodaków. Prezentowane w filmie archiwalia nie należą do najbardziej znanych.  Jest wśród nich wzruszająca scena ukazująca żonę zmarłego z dwójką ich małych dzieci, gdy wspinają się po schodach, by uklęknąć przy trumnie...

Po śmierci JFK rola pierwszego w rodzinie przypadła jego bratu, Robertowi Francisowi Kennedyemu, prokuratorowi generalnemu, który wkrótce  zaczął ubiegać się o prezydencki fotel. Jego atutem było nie tylko kontynuowanie rodzinnej tradycji, ale i przymioty, jakimi się legitymował: był świetnym mówcą umiejącym porwać tłumy, człowiekiem bezpośrednim z łatwością nawiązującym dobry kontakt z rozmaitymi grupami społecznymi.

Azylem od świata bezwzględnej polityki była dla niego rodzina i żywiołowa rywalizacja na meczach futbolowych w szkole w  Hickory Hill, która przeszła do legendy.

Największe lata świetności dynastii przypadają na okres, gdy jeden z braci Kennedych urzędował w Białym Domu, a drugi był prokuratorem generalnym. W roku 1962 trzeci brat, Edward Kennedy – Ted - kandydował do Senatu jako przedstawiciel Massachusetts. Miał zaledwie 30 lat. W roku 1980, po osiemnastu latach wybitnej służby w Senacie, Ted Kennedy ogłosił, że będzie ubiegał się o nominację Partii Demokratycznej na urząd prezydenta. Przejął pochodnię, po śmierci obu braci, Johna i Roberta, zabitych przez zamachowców. Przygnębiony tragicznymi wydarzeniami, rywalizował o fotel z urzędującym prezydentem demokratą, Jimmym Carterem. Nie przezwyciężył trudności. Wycofał się z wyścigu o prezydenturę. Poświęcił się pracy w Senacie.