Jego charakterystycznym znakiem stał się blue scotch o szerokości 19 mm. Od 1968 roku przylepiał go zawsze na wysokości 130 cm. Mówił, że nie znaczy on nic albo to, co sami pod niego podłożymy. Błękitny pasek można było zobaczyć m.in. w Musee d’Art Moderne w Paryżu (1970 r.) oraz na szybach kilkudziesięciu galerii w paryskiej dzielnicy Rive Gauche. Używał go we wszystkich swoich wystawach i instalacjach. Mógł się pojawić wszędzie: na ścianach prywatnych mieszkań, w kawiarniach, toaletach, na meblach.
Początkowo tworzył obrazy i rysunki surrealistyczne. W latach 60. konstruował obiekty trójwymiarowe z prętów, drutów, plastikowych kabli i umieszczał je w przestrzeni (seria „Dzid”).
Twórczość Krasińskiego jest zjawiskiem niezwykle ulotnym i nieuchwytnym. Najważniejszym jej aspektem było samo życie tego artysty i jego twórcza postawa wobec rzeczywistości. Ironicznie, z humorem kwestionował tradycyjne formy przedstawiania sztuki.
Urodził się w Łucku na Wołyniu, zmarł w Warszawie. W latach 1940 – 1942 studiował w Kunstgewerbeschule (Szkoła Przemysłu Artystycznego) w Krakowie oraz w krakowskiej ASP (1945 – 1948). W 1954 r. przeprowadził się do Warszawy, gdzie był związany z galerią Krzywego Koła i Galerią Foksal, którą współtworzył. Od 1970 roku dzielił pracownię z Henrykiem Stażewskim.
